Veel gezochte termen

Psychosenet auteur

Lotje

Lotje Lomme is gewaardeerd familielid, luisterend oor voor vrienden, hardloopster en docent. 

Meer lezen van Lotje?

  • Hier vind je al haar blogs

Enkele verhalen uit de serie ‘Verhalen van buiten’ van Lotje zijn:


Reacties

14 reacties op “Stress, het doelgroepregister en werk”

  1. Eva

    Ik heb wia en werk bij een sociaal werkgever die allemaal mensen in dienst heeft die wat mankeren. Ik kan dus open zijn als ik wat heb op psychisch gebied. Maar juist omdat dat kan is het in 2 jaar tijd nog maar 1x nodig geweest. Mijn loon wordt ingehouden op mijn uitkering. Het is wel vrij simpel werk, dat was eerst heel goed voor me, maar nu gaat t wat beter met me en begint het me soms wat te vervelen

    1. Lotje

      Ook herkenbaar. Ik kan geen drukke verantwoordelijke baan, maar je wilt je ook niet vervelen.

      Ik heb een educatieve master gedaan maar sinds ik open ben heb ik moeite om binnen te komen op mbo functies.

      Eigenlijk is zzp’en ideaal maar dat kun je je financieel alleen permitteren als je een partner hebt met een goed inkomen.

  2. Emmie

    Ik heb negatieve ervaring met de participatie wet en doelgroep register. Ik wil juist graag werken en doe het vaak ook netjes. Maar ziek melden is steeds groter probleem. Ik moet echt naar die grens luisteren. Maar dan moet de werkgever ook luisteren naar mij. Ook is het lastig werk te vinden waar evt een invaller voor je klaarstaat of werk hebt wat je de volgende dag af kan maken zodat je naar je gezondheid kan luisteren. Zon baan moet gecreëerd worden. Bv tuin en schoonmaak bij een post of technisch bedrijf. Soort bij functie en deels zelfstandig en eigen tempo plus vertrouwen van de werkgever. Helaas zijn de soort banen maar voor een tijdelijke periode de realiseren. En meestal houd de subsidie dan op. En word je te duur. Enkele mensen hebben geluk. In archief werk of administratieve functies of overheidsfuncties. Ze zijn er wel, maar het is geluk hebben en goed zoeken. Raak je dan je baan weer kwijt kom je in de bijstand. Uwv zegt je hebt gewerkt. Ook niet altijd gunstig. Toch wens ik iedereen veel geluk in de zoektocht. En wie weet ben jij de geluks vogel.

    1. Lotje

      Ja, het is inderdaad niet goed wat jij beschrijft.

      Ik zit in een luxe positie, doordat ik niet hoef te werken. Mijn man heeft een goed inkomen.

      Voor jou is het niet goed hoe dit werkt. Ik zie dat het dan heel veel onzekerheid en stress oplevert.

  3. Frits

    Voor mij was afgekeurd worden een blessing in disguise. Ik doe nu lekker vrijwilligerswerk waar ik heel erg blij mee ben. (De organisatie ook met mij trouwens). Financieel maakt het niet zo veel uit omdat mijn arbeidsverleden toch niet zo daverend veel heeft opgeleverd wegens vaak uitvallen. Ik leef van een sociaal minimum maar ben gelukkiger dan ooit. Omdat ik niet meer zo’n gevecht tegen de bierkaai hoef aan te gaan. Ik kan nu relatief open zijn over mijn kwetsbaarheden en dat is helemaal ok. Juist omdat ik mijn eigen tempo kan bepalen en daarom kan genieten van de mooie zon, de natuur, mijn hobbies (creatief zijn om ze betaalbaar te houden). Heb ik een levensritme wat bij me past. Ik heb zelf ook nog regelmatig de neiging om toch weer te gaan willen werken. Maar ik denk dat dit toch te hoog gegrepen is en me weer heeel veel stress kan opleveren i.e. psychoses en depressies. Dan ben ik weer terug bij af.
    Nu tenminste 3 jaar geen psychoses meer. Ik probeer op mijn manier toch nog zo veel mogelijk aan de maatschappij toe te voegen. Als vrijwilliger kan dat ook heel goed. Misschien soms zelfs wel beter, want er bestaan een hoop ‘zinloos werk’. In mijn vrijwilligerswerk heb ik het gevoel dat ik mensen echt help (en die mensen vinden dat ook van mijn vrijwilligerswerk). Naar mijn idee voeg ik nu alsnog veel toe aan de samenleving.
    Dus als “werk” niet haalbaar is, zijn er nog een legio andere mogelijkheden om zinvol te leven.

    1. Lotje

      Fijn om te lezen Frits! Mooi en inspirerend hoe jij ermee omgaat.

  4. Lotje

    Ja Marjanne. Dat is zo. Ik heb ook de ervaring dat ik van een waan of een mogelijke hallucinatie heel snel kan herstellen (paar dagen), maar van het emotioneel of cognitief ‘uit balans zijn’, dat dat wel een halfjaar kan kosten, voordat ik weer een beetje normaal kan denken en me weer mezelf voel.

  5. Jantine

    Mabel wat is de lva? Ik worstel echt met werk en heb vaak het gevoel dat het oneerlijk is richting wekrgever te doen alsof het griep is. Liefst wil ik openheid geven alleen ik durf niet. En wil graag weten welke mogelijkheden er zijn. Maar weet niet waar te beginnen. Hebben jullie tips?

    1. Lotje

      Dit zijn erg veel vragen. Misschien kun je terecht bij een hulpverlener of jobcoach? Er zijn ook jobcoaches voor mensen met een psychische kwetsbaarheid. Bijvoorbeeld bij Astare. Succes!

  6. Lisa

    Ik werk door mijn psychose gevoeligheid ook met het doelgroepen register 😊. Ben daar nog zoekende in maar dankbaar dat deze mogelijkheid er wel is.

  7. Als vrouw, solo , weinig steun in omgeving , met een verstoord stressysteem ( Cptss) en stemmingsproblemen , zie ik mezelf niet perse als ziek , maar te weinig draag en veerkracht om stress nog te kunnen verwerken. Zowel in mij als buiten mij. Het is jammer van mijn zwaar bevochten hbo-opleiding en werkervaring, maar ik kan me niet nog een faalervaring permitteren ,
    alsmede financiële instabiliteit riskeren . Ik durf niets meer en blijf veilig in de Iva . Dat is niet fijn voor waardering en validatie , zelfvertrouwen en zelfbeeld, maar de andere kant ken ik dus ook.

    Maar ik vind het heel knap te lezen dat anderen nog wel iets in zitten op de arbeidsmarkt.

    1. Lotje

      Ik heb ook last van angst, om weer te beginnen ergens aan. Het is heel lastig, je weet dat het mis zou kunnen gaan en dat dat écht niet fijn is. Dus ik snap je keuze wel. Mijn man heeft een goed inkomen, dus ik zit in een andere situatie.

  8. Marjanne

    Heel mooi omschreven. Hier ook de vraag, ben ik echt ziek, of ben ik gewoon gevoelig? Is het erg als ik soms een half jaar uitval? Moet ik tot mijn pensioen thuis zitten om geen risico te lopen weer eens uit te vallen? Hier is alles nu ook aan het veranderen nu ik medicatie afbouw. Ik slikte veel te veel. Maar ook hier, ouder wordende ouders… net als bij anderen. Ik heb geen concreet antwoord op je vraag. Maar ben het met je eens dat het niet zo zwart wit zou moeten zijn. En soms verwacht je uit te vallen (bij een sterfgeval bijv) en gebeurt het juist niet.

    1. Lotje

      Ja Marjanne. Dat is zo. Ik heb ook de ervaring dat ik van een waan of een mogelijke hallucinatie heel snel kan herstellen (paar dagen), maar van het emotioneel of cognitief ‘uit balans zijn’, dat dat wel een halfjaar kan kosten, voordat ik weer een beetje normaal kan denken en me weer mezelf voel.

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *