Veel gezochte termen

Psychosenet blog

Auteur

Marianne Alida

Marianne Alida schrijft inspirerende blogs voor PsychoseNet. Ze is geboren in 1985.

Marianne werkt als vrijwilliger Social media & Communicatie bij de vereniging Plusminus, de vereniging voor bipolariteit. Ze is open geworden over haar psychiatrische verleden. 

Meer lezen van Marianne?

Je vindt al haar blogs hier op een rij. 

Een traumatische bevalling – oorzaak van mijn bipolariteit?

Heeft Marianne een traumatische bevalling meegemaakt? Op latere leeftijd heeft zij een bipolaire stoornis en psychosegevoeligheid ontwikkeld.

“Als je denkt dat je bijna doodgaat, dan komt het.” Dat zeiden de vriendinnen van mijn moeder tegen haar toen zij zwanger was van mij.

Ik bleek er echt al aan te komen…

Dus toen ik mij aandiende in de vroege ochtend op 9 april 1985 voelde mijn moeder wel wat, maar dacht zij nog niet dat ze doodging en dus trok ze niet direct aan de bel.

Toen ik er bijna uitkwam, raakte mijn moeder pas in paniek. Mijn vader en zij sprongen in de auto naar het ziekenhuis en belandden in een optocht van bouwbusjes die onderweg naar hun werk waren. Aangezien mijn moeder nog steeds niet het gevoel had dat zij bijna doodging, maar zij inmiddels wel in de gaten had dat ik serieus onderweg was gebood zij mijn vader om over de vluchtstrook te rijden en zo geschiedde.

Eenmaal in het ziekenhuis aangekomen werd mijn moeder in een rolstoel gezet en werd er haast gemaakt. Ik bleek er echt aan te komen.

Traumatische bevalling?

In de verloskamer werden er stekkertjes op mijn al uitstekende hoofdje gezet en mijn hartslag werd in de gaten gehouden. Toen mijn hartslag steeds verder omlaagging en ik zuurstof te kort bleek te hebben, kreeg ook de arts opeens haast. Mijn moeder werd ingeknipt en ik kwam, net als de meeste baby’s, met een hard gekrijs de wereld in.

Daar was ik dan. Marianne Alida. Geboren. Om 7 minuten over 8 in de ochtend. In het VU Ziekenhuis in Amsterdam.

Ik werd onder een warmtelamp gelegd en drukte mijzelf meteen al op om eens goed te kunnen bekijken wat de wereld precies allemaal inhield. Nieuwsgierig bleek ik dus al vanaf mijn geboorte-uur.

Factor bij ontwikkeling van een bipolaire stoornis

Later zou ik leren dat een traumatische geboorte één van de factoren zou kunnen zijn bij de ontwikkeling van een bipolaire stoornis op latere leeftijd.

Had ik een traumatische geboorte gehad? Mijn moeder vond het allemaal wel meevallen, maar ik weet niet in hoeverre haar mening leidend kan zijn nu zij ook niet dacht dat ze bijna doodging bij de bevalling.

Traumatische bevalling of niet, een bipolaire stoornis met psychosegevoeligheid ontwikkelde zich bij mij op latere leeftijd wel en in deze tweewekelijkse blogserie wil ik jullie meenemen in mijn bipolaire leventje met psychoses. Ik hoop dat jullie er iets van herkennen; laat vooral jullie reacties aan mij weten!

Meer lezen over trauma?

Behoefte aan een luisterend oor?

Wil je je verhaal kwijt? Onze PsychoseNet chatprofessionals staan voor je klaar.

Ontvang jij de PsychoseNet nieuwsbrief al?

Meld je aan en ontvang iedere week de nieuwe blogs en interessante items in je inbox.

Reacties

15 reacties op “Een traumatische bevalling – oorzaak van mijn bipolariteit?”

  1. Jo

    Mijn vader is gesterrileerd voordat ik geboren ben. Dit was dus niet goed gedaan en er is vaak zat gezegd je bent altijd welkom geweest. Alleen was ik al 4mnd zwanger voordat ik er achter kwam dat ik zwanger was. Nu heb ik sinds vorig jaar het stempel bipolair adhd en autisme stempel is nog in de maak. Heb ptss gekregen doordat ik niet verdoofd ben bij een operatie. Zit nog wel even in de ggz molen.

    1. Catharina

      Hallo Jo,
      Goed dat dit onderwerp aandacht krijgt. Herken veel in het verhaal van Jo. Ik had na mijn geboorte een onverdoofde buikoperatie en nu ook last van adhd, bipolaire stoornis en ptss. Ben er van overtuigd dat extreme stress als pasgeborene de breinontwikkeling beinvloedt. Krijgt veel te weinig aandacht. Een psychiater beweerde dat je van de twee jaar geen herinneringen hebt. Niets is minder waar! Je hebt weliswaar geen mentale herinneringen, echter het lichaam slaat de informatie op. Heb elke nacht last van heftige schokken door mij lijf.

  2. Vlinder

    Ik vind het een beetje lastige materie, of een traumatische geboorte een oorzaak kan zijn voor psychisch leed… ook ik heb van onze dochter een zware bevalling gehad, met scheiding direct toen ze te wereld kwam wegens zwakke hartslag. 24 uur later werden we herenigd en ik als kersverse moeder wist niet wat ik met mijn kind aan moes. Onze dochter daarintegen lag er behoorlijk apathisch bij en liet alles over haar heen komen.

    Nu 14 jaar later, met veel kennis en ervaringen rijker, besef ik me dat wij beide ontzettend veel last hebben gehad van a: de bevalling; opgewekt met weeënopwekkers, b: het scheiden, c: het feit dat dat medisch gezien allemaal besproken wordt, maar wat emotioneel gezien totaal niet aan bod kwam in zowel het ziekenhuis als bij de verloskundigen. Er is in ons gezin veel gebeurd, aan een zakelijk faillissement, wat enorm doorwerkt prive, alswel op school bij onze dochter, waar zij compleet vastliep en wat natuurlijk allemaal gelinkt werd aan onze priveomstandigheden….. die omstandigheden hebben wel getriggerd wat tijdens en rondom haar geboorte heeft gespeeld en wat toen naar buiten kwam. Om een lang verhaal kort te maken: datgene wat er ook maar aan ‘schade’ is ontstaan, het ligt niet vast in de zin dat de gebeurtenissen altijd voor schade zorgen. Het is een optelsom, En ook dat ligt niet vast en kun je zeker herstellen, er zijn altijd keuzes en richtingen die we op kunnen wandelen. Psychisch leed heeft zowel energetisch als aards een ‘oorzaak’. We weten niet met welke opdracht we hier op aarde terecht komen, wat ons pad is, en welke levenslessen we dienen te leren op dat pad en welke keuzes we maken.

    Maar goed, dat is hoe ik tegen het leven aankijk en wat ik onze dochter ook probeer mee te geven. Ze is van een ontzettend driftig, agressief meisje waar echt veel zorgen over waren, opgebloeid tot een vrolijke, zelfstandige, zeer sterke puber die leert dealen met zowel het leven alswel met haar eigen ‘valkuilen’ en elke dag nog weer merk ik hoeveel ze heeft opgestoken van alles waar we samen aan gewerkt hebben en hoe wijs ze over het leven nadenkt.

    Ik persoonlijk ben erg blij met mijn eigen ervaringen, die voor mij erg zwaar waren, maar die mij hebben gemaakt tot de vrouw die ik nu ben, en door mijn ervaringen in de psychiatrie onze dochter een heel andere route kunnen geven, daar ben ik dankbaar voor!!!

    1. Marianne Kwakman

      Wat een mooie, eerlijke en open reactie. Ik denk ook zeker dat het een ‘optelsom’ is en ik sta er zelf niet al te graag te lang bij stil waar het nu precies vandaan komt, het is er nu eenmaal en daar moet ik mee zien te dealen op een voor mij zo goed mogelijke manier. Goed dat dat bij je dochter, mede door jouw eigen ervaringen, zo goed gelukt is ook. Veel geluk voor jullie als familie.

      1. Vlinder

        Hoi Marianne, tis mooi dat je ons meeneemt in jouw wereld. Altijd een bijdrage !

        Ken je het boek van Christiane Beertlandt, sleutel tot zelf-bevrijding? Daar haal ik ook veel informatie uit, voor mij klopt het als een bus!!!

        1. Marianne Kwakman

          Dit boek heeft mijn moeder in haar kast staan; ik herkende het meteen toen je het schreef. Ik zal ‘m er eens uitvissen. Bedankt.

  3. Fayanna

    Ik ben verloskundige. Wat naar mijn mening dit onderwerp lastig maakt, is dat wat voor de moeder traumatisch is, dat voor het kind helemaal niet hoeft te zijn en omgekeerd. En je herinnert je je eigen geboorte ook niet. Dus wanneer iemand van zijn of haar moeder hoort dat zij de bevalling als traumatisch heeft ervaren, zegt dat vaak weinig of niets over de ervaring van het kind, terwijl de betreffende persoon mogelijk geneigd is te denken dat een traumatische bevalling voor de moeder hand in hand gaat met een traumatische ervaring voor het kind. Het is ongetwijfeld mogelijk dat een fysiek goede of slechte start van de baby helemaal niet correleert met de psychische/emotionele ervaring van het kind, maar dat kan het kind nog niet naar de omgeving communiceren.

    1. Josette van Os

      Dank voor je reactie…hetzelfde dacht ik bij het redigeren van dit blog. Er zou eigenlijk “traumatische geboorte” moeten staan. Maar weten we wat dat is? Wel mooi dat mensen hier onderzoek naar doen, zoals Rianne vermeldt. Mijn jongste kind lag in een wandbeenligging, bijna niet te doen, toch eruit getrokken (vacuümpomp). Fast forward. In 2015 de diagnose “schizofrenie”. Ik herinner me dat ik verbaasd stamelde: “Maar mijn broer zegt dat dat niet bestaat” Verwarring alom. Ik ga Anna Verwaal eens opzoeken. Fijne zondag.

    2. Marianne Kwakman

      Dank je wel voor je mooie reactie. Zet aan tot denken. Ik wilde mezelf op deze manier voorstellen, geen definitief idee nog wat de daadwerkelijke oorzaak van de stoornis bij mij is geweest.
      Bedankt voor het lezen.

  4. Ken je anne verwaal? Zij doet heel mooi onderzoek en werk als het gaat over pre en perinataal trauma.

    1. Marianne Kwakman

      Ga ik zeker even opzoeken, bedankt voor de tip.
      Lieve groetjes, Marianne

  5. Saskia

    Ik ben blij dat er meer aandacht komt voor dergelijk vroeg trauma onderliggend aan psychische aandoeningen zoals depressie, angsten en psychoses.
    Lees ook eens het kwartaal thema over GHIA op de website Mad in the Netherlands.
    GHIA is Global High Intensity Activation, en dit is de extreme stress waarin het zenuwstelsel van een baby is gegaan bij een traumatische bevalling, of zelfs al tijdens de prenatale periode.

    1. Marianne Kwakman

      Dank je wel voor de tip, Saskia.
      Lieve groetjes, Marianne

  6. Els

    Zeker herkenbaar (vroeggeboorte door HELPP-syndroom en 7 weken in de couveuse). Ook bipolariteit ontwikkeld. Pas sinds kort met dit thema bezig. Ik heb (soms te) veel behoefte aan bevestiging en uitingen van liefde van naasten, maar een hele goede jeugd en geen trauma’s, daarom verder op zoek gegaan. Ik vraag me wel af hoe ik dit verder moet onderzoeken (aangezien ik niet bewust bij de geboorte was) ben benieuwd hoe jij dat hebt gedaan?
    En inderdaad, soms doe ik het ook af met nuchtere redeneringen: sommige vroeggeborenen hebben nergens last van, wat was er nou traumatisch aan, etc…

    1. Marianne Kwakman

      Hi Els,
      Ik heb echt geen idee of dit er iets mee te maken kan hebben, ik neem jullie gewoon mee in mijn gedachtengang en in wat ik heb gehoord en geleerd over mogelijke oorzaken. Ik ben er niet te diep mee bezig eigenlijk, de bipolariteit is er nu eenmaal en daar deal ik mee. Hier ook een hele goede jeugd. In mijn latere blogs zal ik jullie meenemen in het erfelijke en de trauma’s (de andere mogelijke oorzaken van de stoornis).
      Bedankt voor het lezen :-).

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *