Hoe prachtig is het om na tientallen jaren puzzelen met woorden, gedichten, beelden en ideeën ineens een podium te beklimmen met beeldmateriaal rondom het thema ‘ psychische kwetsbaarheid en creativiteit’.
Mijn hele leven haal ik hoop, kracht en zelfbewustzijn uit het proces van iets maken. Of het nu tekenen, lego, muziek, of beeldend bezig zijn was… gaandeweg ontdekte ik dat deze uitingen altijd iets weerspiegelden van mezelf: puzzelstukjes, vonkjes van mijn identiteit.
Ik ben geboren in 1974 en kreeg de naam Jeroen. Ik groeide op in een gezin waar veel mis was.
Terugkijkend op al mijn geknutsel zie ik hoe waardevol het voor me is geweest
Dat ik dat deed en dat ik zoveel heb bewaard. Van een artikel over creativiteit in de PLUSminus van september 2000, tot tekeningen van de basisschool. Van gedichtjes vol liefdesverdriet, tot hele schetsen met theorieën over lading, energie, interactie tussen mens, omgeving, tijd, verleden, heden en toekomst. Tekeningen over dromen, dood, leven en verbinding.
Kortom: individueel microgeknutsel rondom grote thema’s
En er was leed en verwarring.
Moeilijke verstrikkingen in mijn gezinssysteem, waar ik in mijn eentje niet uit kwam. Een te groot verantwoordelijkheidsgevoel en een niet-aflatende drang om te begrijpen hoe alles in elkaar zit.
Verlies van dierbaren.
Vijf crisisperiodes heb ik gehad, waarvan vier met een opname. De eerste op mijn achttiende, de laatste in 2011.
Achteraf gezien allemaal inspirerende perioden van heftige verwarring, waarbinnen krachtige persoonlijke waarheden zich hadden verankerd in mijn bewustzijn.
Heel betekenisvol voor mij, nauwelijks te bevatten voor omstanders
Dat de buitenwereld vooral symptomen zag, was lastig. Elke grote verlossing van oud zeer, gaf zoveel kracht en energie dat ik dat vervolgens niet aankon. Met alle gevolgen van dien. Als een verregend kletsnat boek werd ik een opnameafdeling binnengebracht. Als hulpverleners de titel lazen, dachten een aantal het wel te weten. Ik neem het ze nu niet kwalijk. Ik ben immers zelf het verhaal en weet dit het beste…met name als ik weer ben opgedroogd na een paar maanden.
Mijn creativiteit helpt me daarbij om dat steeds voor ogen te krijgen, te zien en te houden. Grappig om te merken dat ik al schrijvend op dit beeld kom van een kletsnat boek, waar de pagina’s aan elkaar zijn geplakt. Natuurlijk ben ik dan moeilijk te lezen!
Een idee voor een tekening is alweer onderweg
Ik wil graag benadrukken dat er tijdens mijn opnames ook mensen waren die me wél zagen. En ik hen. Zij weekten voorzichtig mijn pagina’s weer los van elkaar. In dit wederzijdse contact voelde ik me gezien en dat bood veel houvast. Daar knapt een mens van op. En ik kreeg in de isoleercel een krijtje en een bekertje water (om te gummen). Dat gaf perspectief, want daardoor kon ik tekenen!
Nu geef ik les en coach ik studenten die een opleiding tot ervaringsdeskundige volgen.
Ik ben gelukkig getrouwd met een even zo creatieve vrouw en we zijn gezegend met een prachtige dochter
‘Ik teken elke dag’, zegt ze trots, terwijl ik mijn eigen tekeningen aan het uitzoeken ben. We wonen fijn met twee relaxte katten altijd in onze buurt en we dromen met elkaar over het nog meer waarmaken van onze talenten. Iets dat in de opleiding tot ervaringsdeskundige ook een hoofdthema is. En het gaat niet snel, deze kleine stapjes richting de toekomst. Ik heb veel prikkels nodig om me goed te voelen en tegelijkertijd belast ik mezelf hiermee, met mijn fijngevoelige zintuigen. Alles gaat door me heen. Het mag er allemaal zijn. En dat ik het weer los mag laten, dat lukt me steeds beter.
Ik raak er niet snel meer van in de war, want na al het creatieve gepuzzel heb ik overzicht en rust
Met mijn talenten draag ik graag bij om de wereld om mij heen meer helderheid en liefde te bieden. En mocht ik voor de zesde keer in mijn leven psychotisch worden? Dan weet ik dat ik daar weer goed uitkom.
Oké, creativiteit dus. Ik ben een slordige tekenaar en wil vaak iets uitleggen in beeldtaal
Vooral abstracte zaken zoals eeuwigheid, door elkaar lopende dimensies, chaos, bezieling, verbinding. Het zijn prachtige thema’s, maar hoe ziet dat eruit? Hoe werkt het ene in op het andere? Dat zet me aan het tekenen. Vaak met wasco. Want dat krijt zo lekker ruw!
De lemniscaat als symbool voor de eeuwigheid. De liggende 8 – heel klein te zien in de zwart-wit tekening – staat voor persoonlijke balans. Dit symbool oefende ik tijdens mijn eerste opname.
De boom, het beeld voor groei en ontwikkeling komt vaak terug in mijn werk; knopen, cirkels, spiralen.
Mijn initialen J en Z in één teken komen ook vaak terug. Net als mijn geuzenaam Zwali, als creatieve achternaam. En zo vind je in elke tekening beeldtaal terug die te maken heeft met het ‘ontwarren’ van mezelf en mijn omgeving.
Vaak hebben mijn tekeningen geen boven of onderkant
Daarmee wil ik uitdrukken dat er meerdere perspectieven zijn en dat hemel en aarde niet zo gescheiden zijn als we vaak denken. In mijn beleving hangt er een grote wolk van collectief bewustzijn tussen wat we wel en niet weten en voelen.
Mijn hoofdthema (hartthema?) is toch wel het weer op de rit krijgen en hebben van iets dat ervoor gigantisch ontspoorde. En of ík dat nou was of de wereld? Dat maakt niet uit. Want diep van binnen weet ik dat alles één is. Alles is met alles verbonden en van nature is alles in evenwicht.
Wat er in het klein is, is er in het groot. Klinkt het vaag?
Is het ook, als ik maar weet dat ik het helder voor ogen heb. Ik geef mezelf nog minstens veertig jaar om te ontdekken, wat ik op mijn achttiende ineens besefte en voelde. Zodat ik dat kan delen met anderen, elke dag opnieuw.
Hoe fijn is het om mezelf te zijn en om te merken dat mensen om mij heen hier ook wat aan hebben. Wat een geluk: ik ken mezelf en ik ken mijn plek. Het is geen makkelijke plek, maar stapsgewijs deel ik mijn ruimte om hem in te nemen.
Laat ik afsluiten met mijn favoriete reactie op de zin ‘het komt goed’. Dan zeg ik trots: ‘Het is al goed’.
Ik wil trots eren
Mijn rotsen trotseren
Waar de wortels
Tussen de kieren
Het water begeren
Ik wil trots eren
Het leven plezieren
Waar emoties
Tussen de kieren
De tijd scharnieren
Geef een reactie