Jeroen Zwaal zet met plezier zijn deskundigheid in. Naast tekenen en schrijven improviseert hij graag op de piano.
Ik ben herstellende van een psychose een 6-tal maanden geleden. Vandaag kamp ik met veel angsten. Ik durf zelfs niet alleen naar de winkel gaan. Ik heb bang voor angstaanvallen, die ik eerder had in de winkel. Ik durf niet alleen gaan wandelen. Kortom mijn wereld is enorm klein momenteel Ik weet niet wat het is maar het lijkt alsof er een rem op mij zit dat me verlet om dingen te ondernemen.
Kan dit ook door medicatie te maken hebben?
Hoi P,
Of het met je medicatie te maken kan hebben..wat zegt de bijsluiter daar over? Ik denk zelf van niet als ik je verhaal zo lees. Je zou een psychiater het ook nog kunnen voorleggen, bijvoorbeeld hier op het emailspreekuur. Ook al is het wel door de medicatie, het blijven je eigen gevoelens en daar heb je zelf de meeste invloed op. En verder: ik vind het een logische gedachte dat je geremd wordt, na zo’ n heftige tijd. Grote kans dat alles in je lijf vraagt om hersteltijd en er de rem op heeft gezet. Dit zie je ook bij depressies die na een psychose kunnen ontstaan. Ook die angstige situatie in de winkel, die ben je niet zomaar vergeten en het is heel verklaarbaar dat je dit wilt vermijden. In die zin heeft het angstgevoel in mijn optiek een signaalfunctie dat je voorzichtig dient om te gaan met je comfortzone. Hoe houd je het comfortabel en hoe durf je vanuit rust ook weer uit je comfortzone te stappen? Als je wereld steeds kleiner wordt, dan is het belangrijk om dit te doorbreken. Daarnaast: Is het oké om tijdelijk een kleine wereld te hebben, tot je jezelf weer sterk genoeg vindt? Wat durf je wel aan? En van daaruit, hoe kan je in kleine stapjes je grens elke keer iets verleggen? En welke gedachten en mindsets kunnen je bekrachtigen?
En wie in je netwerk kunnen je supporten hierin? Ik raad je aan om samen met iemand nog eens terug te gaan naar precies die plek waar je de angstaanval kreeg, maar dan op een dag dat je je heel zeker en sterk voelt. En dat je met iemand gaat, waarbij je veel vertrouwen voelt. In plaats van een vermijdende actie, confronteer je jezelf dus met de oude situatie. En dan ontdek je dat je in de nieuwe ervaring niet deze angst hebt en ook niet angstig hoeft te zijn voor de angst. Dit kan een gedurfde stap zijn en ik kan niet inschatten in hoeverre dit verantwoord is om zelf te ondernemen. Je kan hier ook professionele ondersteuning voor vragen, bijvoorbeeld via je huisarts.
Soms heb je aan een klein zetje van iemand anders genoeg. Door nieuwe succeservaringen op te doen, kan je weer meer (zelf)vertrouwen opbouwen en raakt de angst hopelijk wat meer op de achtergrond. Focus op je kracht en de klacht zal hopelijk verminderen. En los van de vraag over het omgaan met angst. Hoe maak je op zo’n manier verbinding met jezelf, met je eigen wensen en verlangens in het leven, waardoor je verbinding met het leven en met andere mensen, de dieren en de natuur weer sterker wordt, zodat jouw wereld ook weer wat groter mag worden? Maak jouw wereld zo groot als je zelf echt wilt. Dat is denk ik ieders uitdaging en ook die van jou. Ik hoop van harte dat je angstklachten minder zullen worden en dat ook de angst voor de angst mag plaats maken voor kracht en ruimte waar je jouw kracht en talent kan inzetten.
Hartelijke groet Jeroen
