Veel gezochte termen

Psychosenet blog

Auteur

Myrrhe van Spronsen

Myrrhe van Spronsen studeerde geneeskunde en is gepromoveerd in de neurowetenschappen waarna zij postdoc onderzoek deed op Yale en UCL. Ze is ervaringsdeskundige, ze maakte meerdere keren een psychose met manie door. Ze schreef samen met Jim van os het boek We zijn God niet. Momenteel studeert ze aan de Rietveldacademie.

Omgaan met psychose – 10 spiritual emergency tips

10 spiritual emergency tips van Myrrhe van Spronsen.

Myrrhe heeft meerdere psychoses doorgemaakt. Zij weet net als vele anderen op dit platform hoe dat voelt. Wat je ervaart, wat spiritual emergency is. In dit blog deelt ze 10 tips die kunnen helpen in deze (acute) fase van je leven”.

Hoi, ik ben Myrrhe en maakte drie keer een psychose door

Hier ben ik over gaan nadenken en ik ben er over gaan lezen. Ook heb ik bijgehouden wat voor mij werkt en wat niet. Door alles heen heb ik mijn psychoses ervaren als belangrijke momenten van spirituele groei.

Al worstelend en nadenkend heb ik 10 tips geformuleerd die ik met je zou willen delen voor het geval je door een gelijksoortig proces gaat of bent gegaan.

Let wel op. Mijns inziens is elke psychose uniek. Daarom is het ook moeilijk om precies te bepalen wat iemand nodig heeft. Vandaar dat ik de tips vrij algemeen gehouden heb.

En dan nu de spiritual emergency tips!

1.
Ben je in een acute crisis? Accepteer hulp!

Later kun je gaan nadenken over integratie. Eerst is het belangrijkste dat jij veilig bent en dat er goed voor jou wordt gezorgd.

2.
Ben je uit de crisis? Vind dan een goed dag/nacht ritme en een goede balans gedurende de dag.


Door overprikkeling van je systeem heb je veel rust nodig. Probeer vooral ‘s nachts te slapen en overdag ook te wandelen (het liefst in de natuur).

3.
Ben je al wat verder? Vind een manier om je te uiten.


Dit kan bijvoorbeeld creatief zijn zoals tekenen, maar ook zingen is heel goed net als dagboek schrijven, dansen of sporten.

4.
Vind mensen die je vertrouwt en deel je ervaringen.

Dit kunnen bijvoorbeeld lotgenoten zijn, maar ook bijvoorbeeld goede vrienden of familieleden. Zo sta je er niet alleen voor en ben je minder eenzaam.

5.
Laat je niet gek maken.

Wat jou overkomt is volkomen natuurlijk. Niet iedereen begrijpt dit nog, maar hou je eigenwaarde hoog.

6.
Informeer jezelf.

Op internet is veel te vinden als je bijvoorbeeld zoekt op begrippen als “Spiritual emergency”, kundalini awakening, “spriritual crisis” enz. Ook kan je kijken op PsychoseNet waar je ook anoniem kan chatten. Zie voor verdere leestips de referenties onderaan dit document.

7.
Vind een therapeut die jou begrijpt en jouw ervaringen serieus neemt.

Als je geluk hebt kan dit een psychiater, psycholoog of social worker uit de reguliere GGZ zijn. Daar zijn ook vaak ervaringsdeskundigen die goed kunnen ondersteunen en jou begrijpen. Als je dit niet helemaal naar jouw zin is kan je nog buiten de reguliere GGZ kijken. Bijvoorbeeld in het alternatieve circuit. Kijk wel kritisch met wie je in zee gaat. Autonomie en eigen regie zijn natuurlijk erg belangrijk.

8.
Haal de gift uit het gif.

Deze ervaring is jou niet voor niets overkomen. Er was blijkbaar een bedoeling en ga daar naar op zoek. Misschien moet er een trauma geheeld worden. Misschien kan je je huidige relaties en lifestyle onder de loep nemen en op zoek gaan naar (verborgen) talenten.

9.
Maak de heroe’s journey.

Jouw gebeurtenis lijkt misschien eerst op een crisis, maar je kan daar een positieve draai aangeven door iets met jouw ervaring te doen. Misschien zet het je aan authentieker te worden, een film te maken of een boek te schrijven. Alles is mogelijk!

10.
En als laatste omarm je ervaringen en gaven.

Wat jij meemaakt is bijzonder en waardevol. Het kost misschien wat tijd, maar je kan er mee leren werken en het heeft jou gemaakt tot wie jij bent.

Literatuur tips van Myrrhe:

Foto is van Myrrhe zelf

Reacties

10 reacties op “Omgaan met psychose – 10 spiritual emergency tips”

  1. Maartje

    Myrrhe, wat een goede tips! En wat een bijzondere ‘insteek’ t.a.v. het gedachtegoed van de reguliere GGZ, die geent is, op de neurologie (naar ik aanneem). Niet om te klagen, maar de veronderstelling dat je hulp moet aanvaarden, is wel goed, maar niet mogelijk. De wachtlijsten voor trauma-therapie zijn jarenlang. Wat ze ‘bieden’ is op het moment dat je in een bijna psychotische toestand bent beland, na een heftige dissociatie, is een psycholoog die haar promotieonderzoek wil vervullen op een bepaalde ’theorie’. Pillen en praten dus. Alternatief: ja, maar moet betaald worden! Van wat? Ook: nadat je je inkomen kwijt bent, en binnen de sociale woningbouw een plekje vindt, ben je omgeven van ‘onveilige’ mensen. Narcisten, borderliners, psychoten enz. Mijn ‘lichaam’ trekt dit soort situaties zelf aan. Maar waar kan ik dan heen? Dan ‘familie’: de stalkende narcistische moeder zit je 24/7 in je nek, om haar onschuld te ‘bewijzen’. Zij wist hoegenaamd niets van het seksuele misbruik van de vader, terwijl ze het zelf openbaarde, tegelijk met de openbaring van haar eigen verkrachting. Haar innerlijk kind, (beschadigt) trekt aan mijn innerlijk kind, en tegelijk moet ik de moederrol vervullen. En: tegelijk mijzelf genezen. It is almost impossible! De dynamiek van een incestsysteem, is zodanig dat zodra het ‘slachtoffer’ zich bevrijdt, een ieder deel aan de ’touwtjes’ gaat trekken. 🙂 (Els van Steijn). Controle over de ‘schandvlek’. Bij een kerstdiner wordt met een linker pink, jouw hele nachtmerrie, van tafel gewist. Of terzijde de opmerking, nadat ik een herinnering niet had: ha, ha, handig als je dissociatief bent! Ik ben in een soort ‘vacuum’ terecht gekomen, van een systeem met ‘volle rugzakken’. Psychiater: er is nog nooit iemand op deze globe hiervan genezen. (DIS noa). Om even de ‘zin’ uit je bestaan te halen. Daarom vind ik het zo bewonderenswaardig dat jij deze ’turn’ geeft vanuit een spiritueel perspectief. En de zin: Haal de gift uit het gif. PRACHTIG!!! Want: dat is mijn taak. Dat is de taak (denk ik) van de hele naoorlogse generatie. De taak van al deze ‘Niemandskinderen’. Eerst de taak aan mijzelf, mijn kindsdelen uit de bevriezing te helpen. Met naar ik hoop, ook substanties te ontwikkelen, voor alle andere ‘gevangen’ kinderen. Jouw concept is geweldig! Maar vergeet niet: een slachtoffer van incest staat alleen. Binnen deze maatschappij is geen plek voor de ‘ergere’ gevallen. Inmiddels ben ik tevreden hiermee, het is mijn weg.

  2. Joop

    De psychiatrie spreekt nog steeds van ziekten. Dit is voor mij enorm invaliderend. Niet minder omdat iedereen die er geen ervaring mee heeft het ook zo gaat zien. Ook zijn de media heel stigmatiserend. Dit maakt mij somber. Het moet geadresseerd worden maar ik weet niet hoe.

    1. Maartje

      Beste Joop, er bestaat zoiets als een ‘liefde ontwikkelen voor het onvolmaakte’. Ik denk dat je je gevoeligheid voor oordelen van anderen kunt aanpakken, door te beseffen dat het nooit over jou gaat. Het gaat over hen: zij leven in een ‘beperktheid’, niet jij. Deze maatschappij is nu eenmaal geneigd, te classificeren, nivelleren. Vanaf de kleuterklas worden kinderen ‘ingedeeld’, en niet altijd ter bevordering van hun ontwikkeling. Zodra jijzelf je eigen negatieve oordelen over mensen gaat waarnemen, en dan toch probeert in een mens, een positieve eigenschap waar te nemen, dan smelt jouw gevoeligheid voor oordelen van anderen gewoon weg. Dus als jouw psychiater een betonhoofd had, probeer toch een stukje schoonheid hierin te vinden?

  3. Jos Raaphorst

    Beste Myrrhe,

    Het zijn mooie tips om na een psychose met jezelf om te gaan.
    Voor mij is het belangrijkste wat de oorzaak is van mijn psychose.
    Mijn diagnose is manisch-depressief psychotisch ofwel schizo-affectief.
    De belangrijkste oorzaak van psychose volgens mijn dopaminehypothese is stress, angst en frustratie.
    Wetenschappelijk is bewezen dat de dopaminespiegel daalt in de hersenen en daardoor de betreffende hersensystemem in de vorm van waanideeën en/of hallucinaties een eigen leven gaan leiden vanuit de geest.
    In mijn zware psychoses ben ik in aanraking in gekomen in mijn geest met mijn vorig leven tijdens de Holocaust en Auschwitz. Uiteindelijk hebben deze psychoses als een soort regressie in mijn geest een helende werking gehad op mijn geest en daarbij veel inzicht verschaft wat de functie en inhoud van een psychose kan zijn.
    Het is belangrijk wanneer je met veel stress, angst en frustratie te maken hebt, je de oorzaak probeert te achterhalen.
    Mijn belangrijkste oorzaak van stress, angst en frustratie was, de angst voor controleverlies na de scheiding van mijn ouders. Mijn moeder kon niet meer samen leven met een zwaar psychiatrisch man.
    Ik ben momenteel bezig met mijn boek waarin ik mijn volledige herstelverhaal beschrijf, en heb een dopaminehypothese over de oorzaak van verschillende psychiatrische ziektebeelden.
    3 psychiaters, een wetenschappelijk medewerkster van het Trimbos Instituut en casemanager waren zeer positief over mijn manuscript.
    Wordt vervolgt.

    Myrrhe bedankt voor de blog.

    Jos Raaphorst.

    1. Maartje

      Dat is wel een heel bijzondere ervaring, als je tijdens je psychose je een vorige incarnatie kan herinneren. En dan nog wel uit de holocaust… Er is een boek, dat ik ooit las: Onmogelijke Herinneringen (reincarnatiebeelden van de holocaust) geschreven door Yonassan Gershom. Hij komt uit een joodse stroming waarin reincarnatie deel van de leer is, en deed het onderzoek zelf, bij mensen die met hun problematiek hem om hulp vroegen. Deze mensen kregen geen psychose, maar wel soms meer schokbelevingen, geent op een leven tijdens WOII, als jood. Hij is een nauwkeurige onderzoeker, ik bedoel: wetenschappelijk geschoold.
      Een ander boek dat deze periode belicht komt van Jessiah Ben Aharon, De spirituele gebeurtenis van de twintigste eeuw. Een imaginatie: de occulte dimensie van de jaren 1932 – 1945. Misschien kunnen deze boeken jouw ervaringen ook belichten?
      Dan ben ik natuurlijk ook benieuwd naar jouw boek! 🙂

  4. Kathleen

    Mijn naam is Kathleen. Ik heb 3 jaar geleden een psychose gedaan van 4 weken. In het begin als ik eruit ben gekomen uit de psychose had ik een licht gevoel net dat mijne rugzak dat leeg was. Maar na verloop van tijd werd het mij duidelijk dat ik vergeetachtiger was en dat mijn hersenen snel in overdrive ging. Ik en mijn 3 kinderen zijn slachtoffers van een sociopaat. Het jarenlang getreiter en de psychische mishandeling heeft geleid tot die psychose. Goede hulpverlening is zo moeilijk te vinden dat je daardoor op zoek gaat naar lotgenoten. We zijn 3 jaar verder en de zin dat ik elke dag zeg is dat mijne sociopaat mij en de kinderen niet zal vernietigen.
    Groetjes Kathleen

    1. Maartje

      Hoi Kathleen, ja, dan zit je als een rat in de val, de aftermath van een psychopaat is een van de lastigste dingen, die er bestaan. Er bestaat een boek: Beperkende Banden verbreken, van Phyllis Krystal. Er zijn ook therapeuten die hiermee werken, maar je kunt het ook zelf leren. Ik heb zelf het boek besteld van Alberto Villoldo, Afdalen in de Ziel. Voor mij was de belangrijkste realisatie dat elke vorm van ‘verwijt’ je nog sterker aan de ‘dader’ vastknoopt, en je jezelf in de slachtoffer positie vastspijkert. De positie ‘slachtoffer’ is geen genezingszone. Je moet elke vorm van negativiteit zien te verwijderen. En realiseer je ook: in de dader zit uiteindelijk ook een persoon in nood en een verwond kind. Waaraan jij echter zelf, geen millimeter kunt veranderen. Dat vind ik ook een patstelling, omdat het je van je ‘menselijkheid’ lijkt te beroven. Maar dat is niet zo: de eerste taak, ligt bij jezelf, bij jouw eigen herstel. Sterkte!

  5. Lizzy

    Mooie en zeer bruikbare tips!

  6. Peter Pijls

    Goed en herkenbaar, vooral je voorbehoud dat iedereen haar of zijn eigen weg eruit moet vinden, liefst strikt gepersonaliseerd.

  7. May-May

    Mooie tips Myrrhe!
    Lieve groeten,
    May-May

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *