Veel gezochte termen

Psychosenet blog

Auteur

Jim van Os

Jim van Os is een herstelgerichte psychiater, hoogleraar psychiatrische epidemiologie en Voorzitter Divisie Hersenen, UMC Utrecht. Jim van Os werkt op het raakvlak van ‘harde’ breinwetenschap, gezondheidszorgonderzoek, kunst en subjectieve ervaringen van mensen met ‘lived experience’ in de GGZ. Jim is ook familielid van mensen met psychosegevoeligheid.

May-May en Jim in gesprek: Geesten in je lichaam ervaren

geesten in je lichaam

Zo nu en dan wisselen May-May Meijer en Jim van Os met elkaar van gedachten. Dit keer over het ervaren geesten in je lichaam. Hoe gek is dat? May-May beschrijft haar ervaringen en Jim reflecteert hier op.

Vraag May-May:

Toen ik in 2013 op de gesloten afdeling van het psychiatrisch ziekenhuis was opgenomen had ik het gevoel dat ik ‘geesten’ in mijn lichaam voelde. In een eerder blog beschreef ik dat dit voelt alsof je water drinkt dat te koud of te warm is, dan voel je ook een stroom door je lichaam gaan.

Alleen gaan ‘geesten’ veel sneller en gaan ze alle kanten van je lichaam op. In 2009 heb ik het met een psychiater over geesten gehad (toen ging het om een medepatiënte), de psychiater in kwestie keek me toen heel erg ongelovig aan. Wellicht was dat de reden dat ik er tijdens mijn tweede gedwongen opname toen ik zelf geesten in mijn lichaam voelde er met niemand over sprak.

Het ervaren van geesten in je lichaam was echt ontzettend beangstigend voor me en voelde als een enorm gevecht dat ik alleen moest voeren

Ik had het gevoel dat Ramona, een geest van Mars in mijn lichaam zat en dat er andere lieve mensen en Christus me probeerden tegen haar te beschermen en ook daarom mijn lichaam binnen kwamen.

Het was net alsof zij mij vanuit mijn eigen lichaam probeerde te vermoorden. Als ik naar de WC ging dan gingen ze met mijn plas weg naar buiten. Maar als ik even iets verkeerds deed zat Ramona weer in mijn lichaam.

Ik probeerde van de ‘geesten’ uit mijn lichaam af te komen. Ik sprong met mijn blote voeten op de grond buiten in de binnentuin, maakte een cirkel met mijn voeten en sprong dan uit de cirkel om de betovering te doorbreken, sprak tot Christus in de binnentuin.

Wat ik ook deed, niets leek te helpen om Ramona en andere geesten uit mijn lichaam te krijgen. Ik viel ook steeds meer af en werd dunner en dunner. Gedwongen medicatie zorgde gelukkig voor rust.

Na mijn opname bracht ik een bezoek aan een ‘moderne medicijnman’. Tot mijn verbazing zijn hij: “Entiteiten hebben je mijn lichaam verziekt en ze zijn heel vaak naar binnen en naar buiten gegaan.’’

Dat paste inderdaad bij hoe ik me tijdens mijn gedwongen opname gevoeld had. De medicijnman zei ook: “Je bent niet psychisch ziek, maar spiritueel.” Toen hij me ‘behandelde’ had ik het gevoel dat ik weer op de gesloten afdeling van het psychiatrisch ziekenhuis zat.

Alsof de ‘geesten tekeer gingen’. Volgens de moderne medicijnman wilden ze mijn lichaam niet verlaten. Het advies dat hij me gaf om ’s avonds tot rust te komen, hielp echter helaas niet. Na mijn bezoek aan de moderne medicijnman – ik had daarvoor nauwelijks geslapen – werd ik weer psychotisch.

Ik ben er daarom niet meer terug geweest, behalve dan om in de winkel edelstenen te kopen. Nu ga ik naar de kerk en sinds een jaar heb ik het gevoel dat Christus in mijn lichaam zit.

Christus geeft me vertrouwen en steun en het voelt fijn. Hij raast ook niet als een bezetene door mijn lichaam zoals Ramona deed toen ik gedwongen was opgenomen. Ik heb ook het gevoel dat hij me beschermt tegen anderen.

Maar goed, nu wil ik het wel eens weten. Jim, hoe kijk jij aan tegen het fenomeen ‘geesten in je lichaam’? En heb je het ook wel eens van andere patiënten gehoord? En hoe moeten hulpverleners hier volgens jou mee om gaan?


Antwoord Jim:

Hey May-May,

Wat tragisch dat je het helemaal alleen moest dragen omdat een eerdere ‘coming out’ hierover niet goed was verlopen.

Ervaringen van geesten en bezetting zijn zo oud als de mensheid zelf

 Ja, wat je beschrijft heb ik eerder gehoord. Ervaringen van geesten en bezetting zijn zo oud als de mensheid zelf.  Carl Gustav Jung schreef erover in het kader van het collectieve onderbewustzijn; mystici schreven erover in het kader van de transcendente ervaring; Phil Borges maakt er mooie films over bij natuurvolkeren – en zo kunnen we nog even doorgaan.

Ook tijdens een crisis in het kader van psychosegevoeligheid kunnen mensen ervaringen hebben van geesten in je lichaam en bezetting. Vaak stokt het broodnodige gesprek met de hulpverlener hierover omdat het wordt gevoerd op het niveau van of geesten in je lichaam of iets dergelijks wel of niet “waar” of in de “realiteit” kan zijn.

Maar waar het gesprek over moet gaan is de ervaring zelf, de emoties die er mee gepaard gaan, de betekenis die het heeft en het verklaringsmodel dat men hanteert.

De dimensie van de lineaire “realiteit”, alsof dat leidend zou moeten zijn in het gesprek over de ervaring, is de bekende valkuil waar de beginnende hulpverlener in kan tuimelen.

Geesten in je lichaam, bezetting, stemmen horen – het zijn allemaal ervaringen die passen in het menselijke repertoire van mentale metaforen.

En als de persoon er last van ondervindt dan is in gesprek erover komen cruciaal, zodat de persoon kan delen, emoties kan uiten, naar betekenis kan zoeken, om uiteindelijk een modus te vinden om er mee om te leren gaan – of om er zelfs uiteindelijk van te groeien.

Het kan helpen om dergelijke ervaringen niet te scharen onder het psychiatrische, maar onder het spirituele, vooral als de persoon in kwestie daar een voorkeur voor heeft.

Een spirituele crisis en het ervaren van geesten in je lichaam, kan bijvoorbeeld worden gezien als een fase van transitie, van een belangrijke verandering die de persoon doormaakt, waarbij de ervaring van geesten en bezetting een metafoor is van de beproeving en de noodzaak tot verandering.

Een dergelijk model kan de persoon helpen om de ervaring een plek dan wel betekenis te geven

Deze benadering sluit overigens niet uit dat de persoon flexibel gebruik kan maken van medicatie om het proces draagbaar te maken, zoals ook in jouw geval.

Kortom, ik zou willen pleiten voor een benadering waarin het betekenisvolle gesprek mogelijk wordt gemaakt, met aanzienlijke flexibiliteit voor de conceptuele paraplu waaronder dit wordt gevoerd.


May-May Meijer is voorzitter van Peace SOS. Ze werd in 2009 gedurende zes maanden gedwongen opgenomen en schreef daar een boek over.

Prof. dr. Jim van OsVoorzitter Divisie Hersenen, UMC Utrecht. Hij is tevens verbonden als Visiting Professor Psychiatric Epidemiology aan het Institute of Psychiatry te Londen. Hij is sinds 2011 lid van de Koninklijke Nederlandse Akademie van Wetenschappen (KNAW) en werd in 2016 benoemd tot Fellow van King’s College LondonJim van Os werkt op het raakvlak van ‘harde’ breinwetenschap, gezondheidszorgonderzoek, kunst en subjectieve ervaringen van mensen met ‘lived experience’ in de GGZ. Hij verschijnt sinds 2014 op Thomson-Reuter Web of Science lijst van ‘most influential scientific minds of our time’. In 2014 kwam zijn boek De DSM-5 Voorbij uit, en in 2016 het boek Goede GGZ! (samen met Philippe Delespaul e.a.)

Lees hier meer over Jim van Os. Of volg Jim op LinkedInFacebookTwitter en YouTube!

Lees ook deze blogs van Jim en May-May:

Reacties

17 reacties op “May-May en Jim in gesprek: Geesten in je lichaam ervaren”

  1. Vlinder

    Met tranen in mn ogen lees ik de reactie van Jim. Wat had ik hem graag eerder gesproken. Als de GGZ al meer visie krijgt over het spirituele, ervaringen ipv alles plat en aards te bekijken zullen heel erg veel mensen gehoord en gezien worden zonder ziek te worden!!! Want we zijn niet ziek. We ervaren gevoelens, energiestromen, waar te weinig over bekend is. Ik geniet er nu zelfs van!!! Ik voel de energie stromen in mn lijf, ik kan het oproepen dmv meditatie, het ondersteunt en heelt mij. En dat het niet te zien is, maakt veel mensen bang.

    Ik realiseer me ook steeds meer dat angst een psychose aanwakkert, angst is vaak een trigger. Onmacht en paniek volgen. Je verliest de grip en komt in een neerwaartse spiraal. Als je leert niet meer bang te zijn, vertrouwen in het goede, in jezelf, hoop en liefde voelt en tegelijkertijd heel dicht bij jezelf kunt blijven en datgene wat je ervaart klein kunt houden zal een psychose uiteindelijk uitblijven

    1. Vlinder

      P.s. terwijl ik mijmer over mijn reactie, mijn verleden maar vooral het heden realiseer ik me dat alles goed is zoals het is. Als ik Jim van Os jaren terug had gesproken weet ik niet hoe het met mij was vergaan, simpelweg omdat ik toen niet was zoals nu, en alle ervaringen mij hebben gemaakt zoals ik nu ben. Alles is precies goed op dit moment.

  2. Esther h

    Ik herken dit bij de verhalen van mijn broertje, anderhalf jaar geleden kreeg hij een “psychose”. Hij verteld me regelmatig dat hij het idee heeft dat er stemmen tegen hem praten. Laatst kon hij ook een paar dagen niet slapen omdat hij het idee had dat er iets door zij lichaam ging. Hij beschreef het als een rat.
    Al sinds klein jongetje is hij al hooggevoelig voor prikkels, en zoals arie ook had kan mn broertje moeilijk eigen beslissingen maken en kopieerd en volgt graag anderen (vooral mn moeder). Mn broertje slikt medicijnen tegen de stemmen. Hij heeft proberen te stoppen maar de stemmen werden hierdoor erger. Nu zit hij weer aan de medicijnen en blijven psychologen zn dosis verhogen. En door de slaapproblemen slikt hij er nu ook slaapmedicijnen bij waarvan de bijwerkingen zijn dat je verwarder en psychotiser wordt, waarop de psychologen zn andere medicijnen ook weer verhogen. Hij loopt nu als een zombie rond in het huis en het enigste wat ie doet is tv kijken en naar zn psycholoog gaan. Nu wou mijn moeder 3 maanden met hem gaan reizen en de medijnen langzaam gaan afbouwen. Alleen begint ze nu te twijfelen om dit doen omdat ze bang is dat hij stomme dingen gaat doen. Ik denk daarin tegen dat ze dit juist moet doen omdat de natuur erg helend is. Ook denk ik dat hij veel uit zn stemmen kan leren. Nu zegt hij tegen mij dat als hij het blijft negeren dat hij vanzelf beter wordt. Maar daar geloof ik niet in, maar ik weet ook niet zo goed wat ik hem kan aanraden wel te doen.

    1. RJ

      Hi,

      Ik lees jullie verhalen en het maakt ontzettend veel indruk op mij. Als het daadwerkelijk entiteiten betreft dan wil ik je graag adviseren om Joost Knop te benaderen van https://www.exorcistonline.eu/

      Had jaren last van slapeloze nachten veroorzaakt door betast te worden door iets wat niet zichtbaar is. Ik voelde duidelijk 2 warme handen die me streelden op mijn benen, dijen, billen. Dit gebeurde elke nacht vanaf het moment dat ik naar bed ga en mijn ogen. Deze Joost heeft me na 1 behandeling verlost van dit.

      Deze man weet wat hij doet. Google maar op zijn naam.

      Succes

    2. May-May

      Ha Esther,
      Sorry, ik lees je reactie nu pas. Ik hoop dat het beter gaat met je broertje! Zijn jullie nog op reis geweest? En ja, ik merk ook dat in de natuur zijn heel helend voor me is. Sinds de corona crisis ben ik elke dag op de hei/in het bos. Een moderne medicijnman zei ook dat ik moest toegeven dat ik een spiritueel/hooggevoelig mens ben. Dat vond ik lastig, want ik dacht daarbij aan wierrook etc, maar dat hoeft natuurlijk helemaal niet. Sinds ik naar de kerk ga voel ik Christus in mij, dat voelt veel beter. Hij is rustig en bemoedigt me. In ieder geval is het belangrijk dat ik genoeg rust neem als ik gestressed ben, soms even binnen blijf. In ieder geval heel veel liefs voor je broertje en jou!
      May-May

  3. Evert

    Heel herkenbaar dat het soms kan lijken of beleefd worden dat gedachten en meningen uit de buitenwereld in je aanwezig kunnen zijn. Heb ik gehad van de therapeute waar ik de opleiding deed. En dan terug naar eigen zintuigen en dat is moeilijk als we geprogrammeerd worden in denkwijzen die voorbij gaan aan wat zuiver waargenomen kan worden.
    We hebben door opvoeding en leren de gewoonte etiketten te geven aan wat beleefd wordt. De energie gaat dan naar het benoemen van wat gebeurd en we dwalen af van de pure beleving en die verkennen en dat is moeilijk als het brein er telkens tussen komt en op voorhand wil verklaren. Ik kan me voorstellen dat jou beleving enorm beangstigend is als je energiestromen door je lijf voelt gieren. Zonder oordeel waarnemen geeft healing in mijn ervaring. Fijn dat je erover kunt praten en ik wens je toe dat mensen luisteren naar in wat gebeurd zonder zich teveel in te mengen in wat het kan zijn, wat dan raak je wellicht verward in het denken van oorzaken.

  4. Manon

    Dag May-May,

    In deze blog beschrijf je je sensaties m.b.t. geesten/entiteiten. Ik ben sinds anderhalf jaar naarstig op zoek naar iemand die exact dezelfde symptomen heeft (beleefd). Nu weet ik niet of jij er tot op heden nog last van hebt? Bij mij is het in oktober 2017, na een tweetal Reiki inwijdingen, helemaal mis gegaan. Hier heb ik erg veel spijt van. Op een avond in bed, kwam plotsklaps ‘iets’ mijn lichaam binnen na een gezellig diner in een restaurant. Het voelde zo niet van mij. Het joeg met een een hoge kracht door mijn lichaam heen en het schoot alle kanten uit. Het was verschrikkelijk beangstigend, ik moest direct overgeven en had het erg koud. Dit heeft uiteindelijk maar liefst 3 maanden geduurd! Direct wist ik ; dit is niet van mij. Ook het opgejaagde gevoel, adrenalinestoten, de lichtflitsen met mijn ogen dicht, de schaduwen in mijn ooghoeken en compleet gespannen staan in je ledematen, desoriëntatie. black-outs. Als zijnde mijn ledematen compleet verkrampt. Ijskoude handen.

    Het was alsof of iemand de kraan vol open had gezet en ik voelde hele rare ‘stromen’ door mijn lijf heen trekken. Het kwam ergens vanuit mijn kruin binnen. Direct hulpverlening vanuit het alternatieve circuit ingezet. Sjamanen, healers, een Priester van het Aardsbisdom in Utrecht zelfs… er zijn ‘uitdrijvingen’op me uitgevoerd waarbij ik begon te schudden, te trillen en als de hulpverlener weg was, kwam het daarna keihard terug. Al die tijd bleef ik gewoon bij bewustzijn. Na een week uiteindelijk bij de crisisdienst van het GGZ terechtgekomen. Ik krijg binnenkort EMDR voor de rottige herinneringen aan de uitdrijvingen.

    “Psychotisch” was meteen de stempel. Ik kreeg Haldol en ik werd hier inderdaad wat rustiger van. Het voelde alsof er een filter over mijn hypergevoelige brein werd geplakt. Het maakt me iets minder bewust. Op eigen houtje meerdere malen in 2018 afgebouwd; zonder succes. Elke keer als ik een healer/sjamaan inschakelde, werd het direct erger; de energieën raasden door mijn lijf en bovenop / rondom mijn hoofd. Ik kreeg heftige stemmingswisselingen zoals depressie en suïcidale gedachten. Dit resulteerde in een opname, recent geleden. Stempel: mogelijk Bipolair 2. Ik werd niet gehoord, nu nog steeds niet. De DSM is leidend en er is weinig ruimte voor nuancering. Ik heb meerdere malen aangegeven dat het nu echt tijd wordt dat de hedendaagse wetenschap een brug gaat slaan naar de spirituele setting.

    Mensen die in een spirituele crisis verkeren, waar Kundalini energie is vrijgekomen of zoals wij, last hebben van entiteiten (die komen op een zwakke plek bij je binnen, zoals een verzwakte aura, verhoogde stress of bij trauma), wordt naar mijn inziens te snel een stempel opgeplakt. Ja, de medicatie helpt inderdaad, maar daarmee is de oorzaak niet opgelost. Medicatie onderdrukt te klachten. Maar het is voor mij de enige manier om het uit te houden. De klachten die jij en ik hebben, zijn energetische aanvallen. Het zijn geen geesten van overleden personen, maar ze komen uit een andere dimensie niet aards is.

    Mensen die op het punt staan om te ontwaken, verhoogd bewustzijn ontwikkelen of op een hoger trillingsniveau leven (dit zijn mensen zoals jij die een goed mens willen zijn en iets goeds voor de wereld willen doen) lopen het risico om ‘uitgeschakeld’ te worden door deze aanvallen. Ik ben net als jij, een alleenstaande moeder maar met een eigen bedrijf en ook ik ben niet op mijn achterhoofd gevallen.

    Ik zou graag een strategie willen ontwikkelen waarbij ik mijn steentje kan bijdragen om de huidige psychiatrie een bredere visie op onze problematiek te laten geven. Ik ben er zelf dus open over in mijn omgeving. Ik weet gewoon dat ik niet zomaar klassiek psychotisch ben door een stofje dat in mijn brein niet correct werkt! Mensen die stemmen horen, zouden alvorens een psychiatrisch traject in te gaan, eerst hun energiesysteem en aura moeten laten uitlezen door een natuurgeneeskundig therapeut, zodat er bekeken kan worden of er ‘iets’ zit wat er niet hoort.

    Desalniettemin ben ik heel benieuwd hoe het vandaag de dag met jou gaat? Heb jij er nog veel last van? En heeft de Kerk je erg geholpen bij je helingsproces (ik sta ook op het punt om hierbij aan te sluiten namelijk). Ik had tot 2017 totaal geen medische achtergrond. Ik was een kerngezonde, normale jonge meid die midden in het leven stond. Ik ben benieuwd of jij in het UMC Utrecht meer mensen spreekt met dezelfde klachten (die stromen door je lijf, et cetera). Want ik denk dat het tijd wordt om hier meer over naar buiten te brengen. Tot de op de dag vandaag voel ik tintelingen op mijn kruin en krijg van tijd tot tijd nog een energetische aanval. De moderne medicijnman waar jij over sprak, had het bij het juiste eind. Echter ben ik, net als jij, gestopt met het hulp zoeken in de alternatieve hoek. Elke behandeling maakte het erger en het kostte handen vol geld. Wel werd ik me bij elke behandeling pijnlijk bewust dat het, inderdaad, niet van mij is… maar het dus echt vervelende energieën zijn die gekmakend zijn. Ik deed verwoede pogingen om er vanaf te komen, vreselijk. Ik voelde me erg eenzaam hierin en had het gevoel dat ik onder een vacuüm afgesloten was van de rest van de wereld. Immers, niemand anders had dit en niemand anders snapte dit…

    Jim van Os is tot nu toe de enige die ik genuanceerd heb zien antwoorden op dit verhaal (transformatieproces, beproeving, et cetera). Bij mijn psychiatrische instelling wordt het hele verhaal met 1 klap van tafel geveegd en afgedaan als ‘bijzondere ervaring’ en daarmee basta. In het verre buitenland zijn ze hier veel verder mee; ze staan ook dichter mij de spiritualiteit.

    Beste May-May, dank voor je openhartigheid in je blogs. Mocht je er eens aan denken om opnieuw de publiciteit op te zoeken over dit verhaal, laat het me dan weten. Ik lever daar graag mijn bijdrage aan, mondeling of schriftelijk. We zullen vast niet te de enige zijn. Als laatste wil ik zeggen dat ik je kracht en toewijding aan een betere samenleving, enorm waardeer en ook de weg waarop je je terug geknokt hebt!

    Hartelijke groet, Manon

    1. May-May

      Ha Manon,
      Bedankt voor je uitvoerige reactie! Bedankt dat je deze discussie ook in het openbaar wilt voeren! Zo kunnen andere mensen zien dat meer mensen ermee te maken hebben. Wat vervelend voor je dat jij ook te maken hebt gehad met ”entiteiten/energetische aanvallen”. Je vraagt of ik nog steeds last van geesten/entiteiten/energetische aanvallen heb. Nou, zoals ik aangaf helpen bij mij ook het antipsychoticum en de stemmingsstabilisator. Alhoewel ik graag van die medicijnen af wil, vanwege de nare bijwerkingen (s ochtends moeite met opstaan, gewichtstoename, minder energie etc). In 2013 had ik het gevoel dat Christus tegen me zei: Wees open over je psychische kwetsbaarheid en kom naar mijn huis. Ik ben dan ook in 2013 voor het eerst naar de kerk gegaan. Later voerde ik regelmatig gesprekken met de pastoor. In 2017 heb ik op Witte Donderdag mijn Eerste Heilige Communie gedaan. Zie ook mijn blogs hierover. En sindsdien heb ik het gevoel dat Christus in mijn lichaam zit. Dat wordt binnen het rooms-katholieke geloof ook gezegd: God is in mij. Zo voel ik dat letterlijk. Op sommige momenten meer dan op andere. Soms ben ik er niet zo mee bezig. Maar goed, die energieën die in mijn lichaam rond razen voel ik over het algemeen niet meer gelukkig. Wel is het continue opletten dat ik mijn grenzen in de gaten hou etc. Mooi dat je je ook wilt aansluiten bij de kerk. Ik wens je alle goeds en hoop dat het je helpt!

      1. May-May

        PS en ja, het zou zeker erg fijn zijn als je hierover als patiënt met je hulpverleners binnen de psychiatrie over kan praten, zonder dat je raar wordt aangekeken. Die ”geesten/entiteiten/energetische aanvallen”, of wat het ook zijn, die energiestromen door je lichaam, voelen levensecht en waren in mijn geval erg beangstigend. Ik ben met je eens dat Jim van Os een van de weinige psychiaters is op dit vlak met wie je erover kunt praten. Wat mij betreft hoeven psychiaters het zelf niet te kunnen duiden, maar het zou al fijn zijn als ze proberen te begrijpen wat iemand voelt en meemaakt. Overigens, ben ik ook heel dankbaar voor de ggz zorg die ik heb mogen ontvangen, maar ik geef ook graag tips ter verbetering ervan.

    2. Adele

      Hoi. Wat een vreselijke ervaringen. Mijn zoon heeft precies hetzelfde meegemaakt. Vanaf het ene moment op het andere kwam er een boze geest in hem. Hij voelde het gewoon gebeuren. Hij was bij een guru in Portugal. In Nederland terug werd hij opgenomen en kreeg te horen dat hij psychotisch was. Het is nu drie jaar geleden en nog is hij niet helemaal de oude. Alles was een vreselijke traumatische ervaring voor hem. In kwade geesten geloven de hulpverleners niet. Nou, wij wel hoor!

      1. May-May

        Hoi Adele,
        Ohh, wat heftig voor je zoon! Ik lees je reactie nu pas, hopelijk gaat het nu beter met hem. Bij mij riep Christus me op om open te zijn over mijn psychische kwetsbaarheid en om naar de kerk te gaan, dat heeft me geholpen, nu voel ik hem in mij. En daarnaast wandelen in de natuur, genoeg rust nemen, afspraken afzeggen als ik het te druk heb. En ik kijk geen/weinig TV en begeef me niet in grote menigten etc. Maar goed, ik ken ook iemand die opgenomen was en nu weer een normaal leven leidt. Dus het is per persoon verschillend.
        Alle liefs voor je zoon en jou!
        May-May

  5. Esther Matthaei

    Bedankt May-May en Jim voor het delen van jullie gedachtes over dit onderwerp. Veel herkenning voor mij maar ook veel bevestiging en een uitbreiding van mijn kennis erover langs de weg van verbazing en fascinatie.
    Zelfs heb ik het af en toe dat ik aura’s kan waarnemen. Onlangs nog op vakantie bij een hoogvliegende buizard. Zo een mooi gezicht was dat. Nu maakt het me niet zo veel uit wat andere ervan denken. Ik vind het mooi om te zien en doe er inspiratie van op. Dan is het toch mooi meegenomen?
    Moet nog steeds de fim Crazywise gaan kijken maar ben nu vastbesloten (dankzij jullie uitwisseling) het gauw te doen.

    Het ga je goed May-May op je spirituele weg! Het beste, Jim van Os!

    1. May-May Meijer

      Ha Esther,
      Jij ook bedankt voor het delen van jouw verhaal! Wat bijzonder dat je soms aura’s ziet. Daar ben ik weer heel benieuwd naar. Of ze bijvoorbeeld lijken op de plaatjes die je vaak van aura’s ziet. Je ziet dan vaak allerlei kleuren, een soort magnetische velden om iemands hoofd. En ik ben ook heel benieuwd hoe aura’s je inspireren en wanneer je ze voor het eerst zag en hoe je erachter bent gekomen dat de meeste mensen ze niet zien? Ik zit niet in de redactie van PsychoseNet, dus heb geen zeggenschap over de plaatsing van blogs, maar ik ben wel heel benieuwd naar een blog over aura’s!
      Overigens is CrazyWise inderdaad een aanrader vond ik. Ik was het niet met alles eens, maar de film zet zeker aan tot nadenken en geeft een mooie kijk op de spirituele ontwikkeling die je door kan maken als je een psychose hebt gehad.
      Jij ook vrede en alle goeds toegewenst!

  6. Jane

    Jaik herken dit ook je wordt heel gevoelig van niets doen en nooit het huis verlaten en keuzes te maken en oo te staan voor jezelf en fysiek en mentaal actie te ondernemen voor jezelf en je doelen te gaan. Dan voel je pas ‘de anderen’ omdat je van binnen leeg bent als een leeg bloed vat wordt je dan gevult en het aura bestaan alleen zijn mensen er niet bewust van. Het is geen echte geest.

    1. May-May Meijer

      Ha Jane,
      Ja, dat herken ik ook dat je heel erg gevoelig wordt. Bij het minste of geringste ging ik al huilen. Zelf zie ik geen aura”s. Ik merk wel dat ik soms minder goed tegen prikkels kan. En sporten helpt me over het algemeen inderdaad om fit te blijven. Alhoewel ik ook een keer flink ziek geworden ben nadat ik fanatiek gesport had.

  7. Arie

    Ik herken het op een andere manier. Als je door trauma vlucht en tot de leegte keert om jezelf te beschermen, en je jezelf als het ware vergeet dan laat je je vorm volledig bepalen door je omgeving. Ik kopieerde gedrag, gevoel en eigenheid van anderen. Vooral mijn vader (pure overlever) en moeder en deed dat volstrekt onbewust. De eigenheid (geest) van anderen werd of was mijn eigenheid.

    Op een gegeven moment ben ik zoekend naar mijzelf bewust geworden van dit kopieer gedrag. Ik kan letterlijk nog steeds mijn vader in mij voelen maar soms ook anderen die ik kopieerde. Wanneer het contact met jezelf volledig verliest en het denken van anderen de overhand neemt (denken in de zin van emoties, gevoel en gedachten) zou dat kunnen voelen als geest. Denk hierbij aan een acteur die in de hud van een rol kruipt.

    1. May-May Meijer

      Ha Arie,
      Erg bedankt voor je reactie. Fijn dat je hierop aanhaakt. Ergens voor jou ook weer niet natuurlijk, want het is een nare ervaring. Wat moeilijk inderdaad dat je het gevoel had dat je vooral anderen kopieerde. Ik heb ook stemmen van bekenden in me gehoord. Dat gevoel had ik althans. Het lijkt inderdaad alsof je heel transparant wordt van binnen. Dat hebben ook twee spirituele media onafhankelijk van elkaar tegen me gezegd, dat ik een soort doorgeefluik ben of dat ik nauwelijks een aura heb dat me beschermt. Tsja, terwijl ik zelf geen aura’s zie en toch echt ook een eigen mening heb. Maar als ik ziek ben dan word ik heel kwetsbaar, of ‘puur’ zoals sommigen mensen het noemen. Hmm. Ik ben er zelf ook nog niet over uit hoe dit allemaal te duiden. Ik ben blij dat ik nu contact heb met Christus. En ik vind het heel fijn dat mensen zoals Jim het in ieder geval bespreekbaar willen maken in de GGZ. Ik hoop dat het je goed gaat!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *