Ik merk dat psychiaters en SPV’ers bijna nooit vragen naar de inhoud van een psychotische episode, met als resultaat dat mensen het zelf moeten verwerken.
Is daar een reden voor?
Misschien kan je hier iets over zeggen?
Jim van Os is een herstelgerichte psychiater, hoogleraar psychiatrische epidemiologie en Voorzitter Divisie Hersenen, UMC Utrecht. Hij werkt op het raakvlak van ‘harde’ breinwetenschap, gezondheidszorgonderzoek, kunst en subjectieve ervaringen van mensen met ‘lived experience’ in de GGZ. Jim is ook familielid van mensen met psychosegevoeligheid.
Ik merk dat psychiaters en SPV’ers bijna nooit vragen naar de inhoud van een psychotische episode, met als resultaat dat mensen het zelf moeten verwerken.
Is daar een reden voor?
Misschien kan je hier iets over zeggen?
Beste J.,
De ervaringen die mensen hebben bij een psychose zijn metaforen van gewone menselijke angsten en zorgen – en het is dus belangrijk om op de inhoud in te gaan en de mensen hierover te laten vertellen. Als je niet over de inhoud kan praten, voel je je niet gehoord.
Dus net zoals bij angst, depressie en andere psychische klachten, is de inhoud zeer belangrijk. Wat zeggen de stemmen? Wat betekent dat voor de persoon? Op wie lijken de stemmen? Wat voor betekenis heeft het voor de persoon?
Dus dat zou mijn antwoord zijn!
Greetz Jim