Veel gezochte termen

Psychosenet blog

Nazorg bij psychoses is in de GGZ een ondergeschoven kindje

blog-nazorg bij psychoses

Wouter heeft een schizoaffectieve stoornis en heeft gedurende zijn leven vier psychoses gehad. Met name de laatste psychose in 2014 was zeer heftig en beangstigend. Een opinie over nazorg bij psychoses. “Ik heb veel nare herinneringen gehad.”

Ik had onder andere last van het horen van een stem. Die stem gaf constant negatief commentaar op wat ik deed en gaf mij allerlei opdrachten. Ik moest onder andere voor straf met mijn hoofd tegen de muur aan bonken, gedurende twee maanden. Dat was zeer pijnlijk, vernederend en beangstigend.

Ik heb gemerkt dat de psychoses tot een trauma kunnen leiden. Ik heb veel nare herinneringen gehad aan mijn psychoses, met name mijn psychose van 2014. Ik heb gedachten gehad dat ik opnieuw met mijn hoofd tegen de muur aan moest bonken. Ik heb ook andere akelige herinneringen gehad aan mijn psychose van 2014. Tevens was ik bang een nieuwe psychose te krijgen, waarin ik soortgelijke ellendige ervaringen moest ondergaan. In de vijf jaar na de psychose bleef ik veel last van depressies houden en bleef mijn leven ernstig ontregeld.

In de meeste gevallen

heb ik na mijn psychoses weinig en in ieder geval niet de juiste nazorg ontvangen. Alleen na mijn psychose van 2014 was er wel sprake van wat meer nazorg middels gesprekken en EMDR bij een psycholoog en een groepscursus over zelfbeeld. Dat was echter niet voldoende. Ik had behoefte aan meer verdiepende gesprekken, zodat ik mijn traumatische ervaringen beter kon verwerken. Daar bleek echter geen mogelijkheid voor binnen de GGZ, terwijl ik er wel herhaaldelijk om heb gevraagd. Ik kreeg alleen positieve bekrachtiging, zoals de zelfbeeldgroep. Maar ik had ook aandacht nodig voor het trauma en de pijn zelf of voor verwerking van emoties en omgaan met deprimerende gedachtencirkels. Ik ken overigens meer mensen die een psychose hebben gehad en weinig of niet de juiste nazorg hebben gekregen.

Aangezien ik binnen de GGZ niet de hulp kon krijgen die ik nodig had

ben ik het uiteindelijk ergens anders gaan zoeken. Ik heb een Gestalttherapeut gevonden die mij nu helpt om mijn traumatische ervaringen van de psychose te verwerken, zodat ik er minder last van heb. Ik heb er duidelijk baat bij. Ik voel me zekerder, ontspannender, stabieler en ben minder bang een nieuwe psychose te krijgen. Ik heb ook minder last van nare herinneringen aan mijn psychoses. Tevens is het mij nu eindelijk gelukt om weer aan het werk te gaan. De kosten voor die Gestalttherapeut moet ik wel zelf betalen. Gelukkig kan ik dat. Ik kan me voorstellen dat andere mensen die een psychose hebben gehad, dat niet kunnen betalen en dus verstoken blijven van de mogelijke hulp die zij nodig hebben.

Ik vraag me af waarom er binnen de GGZ niet de goede hulp is voor mensen die een psychose hebben gehad. Is er geen tijd voor, door grote tijdsdruk en lange wachtlijsten? Of komt het door geldgebrek binnen de GGZ? Of is er iets aan de hand met de visie die niet scherp is op wat mensen na een psychose nodig hebben? Wat de reden ook is, het is in ieder geval een groot gemis.

Vooral omdat goede nazorg preventief kan werken

Gesprekstherapieën of andere vormen van traumaverwerking kunnen helpen voorkomen dat iemand een nieuwe psychose krijgt. Goede nazorg bevordert de stabiliteit van iemand, zorgt voor meer zelfvertrouwen en leidt tot een beter toekomstperspectief. Kortom een beter welzijn en daarmee tot een kleinere kans op een nieuwe psychose. Dat is mijn overtuiging. Ik merk het nu zelf door de Gestalttherapie die ik volg.

Naar mijn mening zou er meer en andere nazorg moeten komen in de GGZ voor mensen die een psychose hebben gehad, om de mogelijke trauma’s als gevolg van de psychose te kunnen verwerken. Dat leidt tot een beter leven voor deze mensen, een beter welzijn. Bovendien kan die nazorg preventief werken. Het leidt waarschijnlijk tot minder herhaling van psychoses. Dat is natuurlijk ten eerste heel belangrijk voor mensen zoals ik, maar levert maatschappelijk ook kostenbesparing op.


Wouter Bosker is 53 jaar en woont in De Bilt. Hij werkt als scheikundige aan de Universiteit Utrecht. Daarnaast houdt hij heel erg veel van muziek. Hij speelt als drummer in een band en hij speelt piano. Hij houdt ook erg van wandelen. Hij heeft in zijn leven vier keer een psychose gehad, waarvan de laatste erg heftig was.

Foto creative commons (Piqsels)

Meer lezen over nazorg?

Reacties

4 reacties op “Nazorg bij psychoses is in de GGZ een ondergeschoven kindje”

  1. Werner

    Een goede gesprekspartner is niet zomaar te vinden. Het is zoeken naar een speld in een hooiberg.

  2. Marga van engelen

    Hallo Wouter, mijn zoon heeft voor de 1ste keer een psychose gehad vorig jaar .Die heeft 6 maanden geduurd ….ik ben nu elke dag met hem bezig …praten wandelen etc.hij is niet opgenomen slikt geen medicijnen …hij wilde niet …we hebben alletwee rot gevoelens over wat ons overkomen is.
    Hij is nu aangemeld bij ggz…hij wil dit niet maar hij doet dit voor mij omdat ik erover wil praten heb er niet veel vertrouwen in wat ze me kunnen bieden …maaaaaar….we gaan eens luisteren.Mijn vraag aan jou wij wonen bij Eindhoven ….heb jij misschien een tip hoe ik aan deze therapie kan komen? Alvast bedankt een bezorgde moeder

    1. Wouter Bosker

      Beste Marga,

      Bedankt voor je reactie. Wat vervelend dat je zoon zo’n heftige psychose heeft gehad en dat jullie er nu zo mee worstelen.
      Wat betreft de Gestalttherapeut die ik heb: die heb ik gevonden via Google. Ik zou Googlen op Gestalttherapie en Eindhoven, dan zul je vast wat vinden. De kosten zijn wel vrij hoog, ca €100 per sessie van een uur.
      Groeten Wouter

  3. Jacoba

    Beste Wouter,
    Het is ontzettend schrijnend dat de GGZ juist geen hulp biedt aan mensen die het keihard nodig hebben. Dat spijt me heel erg voor je. Hoewel ik geen psychoses heb gehad, ben ik wel zwaar getraumatiseerd. Ik heb complex trauma en ook ik vond geen gehoor binnen de GGZ. Gelukkig vond ik een gespecialiseerde traumatherapeut die mij wel de hulp gaf die ik zo keihard nodig had en heb. Zijn kosten komen eveneens voor eigen rekening. Al zijn cliënten zijn zwaar getraumatiseerd en konden niet terecht in de GGZ. Hij heeft nu zelfs een cliëntenstop in moeten stellen omdat zijn wachtlijst vol zit. Maar zoals jij zegt, niet iedereen kan dat betalen. Dat vind ik zo erg. Helaas heeft men in de GGZ een voorkeur voor cliënten met minder complexe problematiek. Daar valt meer aan te verdienen. Dit is vooral een gevolg van het beleid van zorgverzekeraars die dit stimuleren, die omzetplafonds hanteren, die vrijgevestigde hulpverleners in de GGZ niet meer geheel willen vergoeden, die een ongekende machtspositie hebben waarbij het belang van hun cliënten volledig inferieur is aan hun economisch belang. Van marktwerking in de zorg is geen sprake.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *