Veel gezochte termen

Psychosenet blog

Auteur

Pien

Pien is nu 24 jaar bij een GGZ instelling met psychosegevoeligheid. Zij heeft ervaring met het opgroeien met een ouder met  psychiatrische klachten, emotionele verwaarlozing en trauma door buitenlandse opnames. Zij wenst en hoopt dat er een stevige wind van verandering komt in de reguliere GGZ.

Vallen in een gat – als herstel verzandt in nietsdoen

blog- Vallen in een gat

Pien heeft recent geblogd over haar psychose op vakantie. En over het herstel erna en de hobbels die daarbij genomen moeten worden. Ook scheef zij in dit kader over onttrekkings- en opbouwverschijnselen en kwam het (zelf) stigma aan de orde. Nog een invalshoek: wat doe je in de herstelperiode en daarna? Over vallen in een gat. “Ik heb nu helemaal geen activiteiten meer.”

Het begon voorspoedig: na mijn psychose op vakantie een aantal maanden terug, kwam ik terecht in de dagbehandeling. Zes weken lang structuur en het plannen van activiteiten. Hoewel het laatste niet meeviel, verliep het goed en ik zou me aanmelden voor de WMO, voor dagactiviteiten.

Ik had een beetje mijn twijfels om terug te gaan naar activiteiten van de GGZ

Ik had dit al achter me gelaten en wilde liever niet in “GGZ sfeer” terechtkomen. Aan de andere kant zou het mij helpen om structuur, contact en wellicht zelfvertrouwen en energie op te bouwen.

Ik had de website al een paar keer bekeken en dit leken me leuke activiteiten  om herstel in te vinden: mindfulness, yoga en zwemmen. Nu bleken deze helemaal vol. Toen werd het werken in een keuken, snijden bakken, beetje kassawerk.

Nu was er een “incident” in de keuken waarbij er in mijn dossier was “geneusd”

Ik meldde dit bij SpV-er en cliëntenraad en PVP. Het management geeft aan dat ze hiermee aan de slag zijn: het gaat om een structureel probleem.

Ik ben gestopt bij de keuken en heb nu helemaal gaan activiteiten meer, waar ik somber van word. Erg somber. Ik heb uitgerekend of ik een (vrouwen-) sportschool kan betalen en dat kan, dus daar doe ik nu yoga op woensdag. Als ik durf ga ik morgen naar boksen, maar ben erg slap en moe.

Ik voel me in een gat zitten

Ik chat wat met een forum -vriend of met psychosenet en zit wat op internet. Meer niet. Dit is mijn leven. Niks. Niks herstel en opbouw. Ik heb een afspraak met een coördinator van vrijwilligerswerk over een week, maar maak me zorgen om de energie die ik heb en dat ik geregeld nog te moe ben om op te dagen, wat bij dagactiviteiten minder een probleem vormt.

Het gebrek aan afleiding en activiteit zorgt ervoor dat mijn eigenwaarde daalt. Mijn stemming daalt ook. Zingeving in het leven lijkt ver weg. Het stilzitten zorgt voor meer piekeren en een gevoel van onveiligheid. Er is geen sprake van herstel op het moment. Het tegenovergestelde is nu aan de hand. Vallen in een gat.

Foto creative commons (Pixabay)

Reacties

3 reacties op “Vallen in een gat – als herstel verzandt in nietsdoen”

  1. Willem

    Hoi Pien,

    Toen ik je blog had gelezen dacht ik: ik moet even melden dat ik dit zo herkenbaar vind.

    Ik zit de hele dag achter de computer, heb geen energie meer, kom nauwelijks nog aan het huishouden toe, kook wel voor mezelf.

    Ik heb een laag zelfbeeld dat elke dag lager wordt, zodat het past bij mijn situatie. Maar ik heb wel geleerd te accepteren hoe het is. Als je de hele dag alleen maar op een kussen kan zitten, betekent dat dat je de mogelijkheid hebt om DE HELE DAG te mediteren! Hoeveel mazzel is dat? 🙂

    Ik lees graag je blogs en herken dan dus dingen.

  2. Eef

    Hallo Pien,
    Wat je beschrijft is heel herkenbaar. Ook ik ben in het gat gevallen van niets doen. Ik kom ook niet verder dan uit tijdverdrijf een beetje internetten, wandelen, puzzelen, op de bank hangen of liggen ,of in huis rondlopen daar ik last heb van onrust. Zo af en toe doe ik iets aan mijn huishouden maar dat is ook maar minimaal.
    Ik laat het maar aanwezig zijn en over me heen komen, de gedachtes die komen en gaan en staan nooit stil.

    De activiteiten waar ik eerst met volle overgave van kon genieten zoals fotograferen, wandelen, fietsen, muziek en lezen zijn er niet meer, ik heb geen drive en kijk ook met weemoed en verdriet terug naar hoe ik eerst was. Ik heb ook sterk het gevoel dat dit nooit meer weggaat en het zo blijft , ik ben iets kwijtgeraakt.
    Na mijn gedwongen opname ben ik doorgestuurd naar een factteam , dit alles in het kader van de wvggz. Eens in de drie weken heb ik daar een gesprek met een verpleegkundig specialist. Deze stucturerende gesprekken brengen weinig tot geen verandering. Het gedwongen karakter drukt een grote stempel op het verwerkings proces en geeft ook veel verdriet.Vooral de manier waarop dit alles tot stand is gekomen geeft veel vragen en boosheid.

    Als ik je blogs eens door lees ben je toch wel actief, je internet, je chat, je gaat naar yoga en probeert naar het boksen te gaan, kijk je angst in de ogen, en je hebt een gesprek over vrijwilligers werk.

    Pien,ik wens je heel veel sterkte, en toegegeven, ook ik vindt het niet makkelijk en heb zo mijn sombere en slechte dagen, ben moe en heb een slechte nachtrust.

  3. Vlinder

    Hey lieve Pien,

    Wat heftig allemaal…. en zo vervelend hoe je je voelt, dat je, voor je gevoel geen daginvulling hebt.

    Misschien, als je het voor jezelf anders benoemt en belicht, het minder negatief en zwaar wordt?? En, misschien kun je beginnen met wandelen, elke dag, weer of geen weer. Buitenlucht, en vooral bewegen in de buitenlucht kan geen therapie of pilletje tegenop.

    Misschien is dit een mooi moment om een hobby op te pakken??

    Ik heb voor mijn gevoel altijd teveel activiteiten, waardoor ik te weinig rust kan nemen om heerlijk te haken. Soms in combinatie met een heerlijke feelgood netflix serie, en dan kan ik mij heerlijk mee vermaken, lezen vind ik ook erg ontspannend. Soms een luisterboek, wandelen, in huis rommelen enz.

    Ik vind het erg fijn dat je er weer zo uit bent gekomen, wees hier dankbaar voor 😘, als je dit moment accepteert, komt er rust en ruimte, en zal er iets op je pad komen wat passend is. Misschien heb je deze leegte juist even nodig.

    Veel liefs vlinder

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *