Veel gezochte termen

Psychosenet blog

Auteur

Pien

Pien is nu 24 jaar bij een GGZ instelling met psychosegevoeligheid. Zij heeft ervaring met het opgroeien met een ouder met  psychiatrische klachten, emotionele verwaarlozing en trauma door buitenlandse opnames. Zij wenst en hoopt dat er een stevige wind van verandering komt in de reguliere GGZ.

Verveling als signaal van herstel – over het hervinden van balans

Verveling als signaal

Verveling als signaal voor de mate van herstel? Wie herstelt van een aantal psychoses bevindt zich in een lastig pakket. Ook voor Pien is het zoeken naar en het hervinden van een nieuw evenwicht.

Ik probeer bijvoorbeeld een boek te lezen over Mathilda van Roald Dahl. Ze blijkt allerlei gaven te hebben en superintelligent te zijn. Ze heeft veel tegen met haar achtergrond maar ze wordt gelukkig onder de vleugel genomen van de lieve juf Engel, waardoor ze helemaal opbloeit. Ze verveelt zicht geen moment.

Sinds anderhalf jaar ben ik herstellende van een aantal zware psychoses

De acceptatie hiervan is zwaar, omdat ik in 2015 na zestien jaar stabiliteit, zelf besluit licht af te bouwen van Lithium die al laag in bloedwaarde was.

Dit afbouwen deed ik wel in samenspraak met een psychiater, maar achteraf had ik te weinig begeleiding gehad. Ik raakte in een psychose en in 2016 weer en in 2017 nogmaals.

Voor iemand waarmee het zestien jaar goed ging en dacht dat ze praktisch gezond was, was dit en enorme klap in het gezicht, een mokerslag

Ik merk dat ik herstel komt door het feit dat verveling toeslaat

Of is dat het niet?

Om toch bezig te zijn en omdat ik moeilijk thuis kan zijn had ik al vrij snel activiteiten uitgestippeld voor de week. Maandag in een bio-tuin en s’middags zwemmen, dinsdag bij de kringloop en ’s middag een cursus indesign bij een drukkerij, woensdag weer bio-tuin enzovoort.

Nu merk ik dat de activiteiten, bijvoorbeeld de werkzaamheden in de bio-tuin me na anderhalf jaar erg gaan vervelen. Wieden bijvoorbeeld blijft niet mijn hobby. Ik ben ook erg vroeg van thuis vertrekken voor deze activiteiten.

Thuis?

Thuis is een apart verhaal. Ook hier verveel ik me, maar ik kan moeilijk zaken oppakken om me te vermaken, dit kon ik wel vóór de psychoses, wat is er dan veranderd?

Ik had bijvoorbeeld ook een strak regime om te fitnessen drie keer per week op aanraden van de sportschool, ook hier sloeg de verveling toe en nu ben ik meer groepslessen aan het volgen zoals Zumba, yoga, bootcamp. Maar om de verveling tegen te gaan of om niet thuis te zijn kun je niet constant sporten….

Soms heb ik angsten en paniek om naar huis te gaan, of ik voel me thuis ook zo… Of erger

Het voelt als erg eenzaam om dit probleem te hebben. Ik vraag me dikwijls af of ik de enige ben. Hebben anderen dit ook? Hoe gebruiken anderen de mate van verveling als signaal of het wel of niet goed gaat?

Eigenlijk zou iedereen een juf Engel moeten hebben om onder de vleugels op te kunnen bloeien.

Ik krijg hulp van een psycholoog en een caseworker

We onderzoeken het probleem van niet thuis kunnen zijn, veel angsten, en rot voelen komen door gedachtes.

Het niet (meer) hebben van hobby’s of iets kunnen oppakken thuis sinds de psychoses helpen niet mee. Het blijft zoeken.

Fotocredits: Zweer de Bruin (via Flickr.com)

Reacties

4 reacties op “Verveling als signaal van herstel – over het hervinden van balans”

  1. Hallo Pien, ik ben Autist, en kreeg toen ik 20 was zware epelepsie aanvallen, 2013 daardoor in een sloot 2w in de IC en in 2015 een hersenoperatie. ik ben inmiddels 48 maar ,ergens heb ik in die periode heb Nah (niet aangeboren hersenletsel) opgelopen. ik herken die verveling heel erg goed,al ben ik niet bang om thuis te zitten ,eerder bang voor de verveling en sleur van allerdag. dan ga ik malen ,en wordt ik weer bang om bv psychoses te krijgen. gedachten over nietvatbare onderwerpen kunnen me zo bang maken. dat ik continu op zoek ben naar dingen om te doen. vooral vernieuwing, nieuwe dingen. ik wordt heel onrustig van thuis zitten. terwijl ik het aan de andere kant heerlijk vind. wat eigenlijk resulteerd in afzonderen.

  2. Annette

    Had je wel plezier in wat je deed voordat jij je ging vervelen? Ik denk bij jou aan depressie (adhedonie) en aan negatieve symptomen van een psychose. Het is niet een normale situatie om je zo te voelen. Ik kreeg van een vriendin een in de berm gevonden kitten. Dat was goud voor mij. Poes Mop vraagt lekker veel aandacht als ik thuis ben en ik kan heerlijk naar haar kijken.

  3. Annette

    Verveling lijkt me geen teken van herstel. Had je wel plezier in de bio-tuin of thuis voordat je je ging vervelen? Houd rekening met verlies aan plezier (depressie) of negatieve symptomen (psychose). Ik spreek uit ervaring. Mijn oplossing was een gevonden kitten die een thuis zocht. Als we op ons best zijn, ligt poes Mop naast me op de bank, en we doen niks zonder ons te vervelen.

  4. Niekie

    Beste Pien, ik heb in september een ernstige psychose gehad en ben na 2 maanden kliniek in de daklozenopvang terecht gekomen. Niet de ideale herstelomgeving dus. Hierdoor heb ik mijn herstel als een olympische professional moeten oppakken. Inmiddels heb ik weer een eigen huis en ben ik een nieuw leven aan het opbouwen. Wat voor mij hét verschil maakt, is dat ik een PASSIE heb voor straatkinderen, om voor hun de wereld te veranderen. Het is mijn drive om corruptie tegen te gaan zodat deze kinderen een eerlijke kans krijgen op hun toekomst!! Deze passie en drive zijn mijn herstelmotoren. Als niks mee helpt, dan kan ik me altijd focussen hierop en krijg ik de boel weer aan de praat. Vind je passie Pien! Iets dat groter is dan jouzelf, iets dat je verbind met mensen en jou het gevoel geeft dat je wat te geven hebt aan anderen, want dat heb je! Ik ben vlak na de psychose begonnen met beschermde vrijwilligersbaantjes. Ik begon me daar te vervelen en ben serieus op zoek gegaan naar een nieuwe uitdaging. En die heb ik gekregen haha! Ik ben nu als onbetaalde freelancer aangenomen door 2 verschillende opdrachtgevers om een workshop en dialoogtafel te organiseren. Het idee dat ik de wereld op deze manier een klein beetje verdraagzamer mag maken jaagt de verveling weg. Ik ben flink uit mijn comfortzone gestapt om deze opdrachten aan te nemen maar het zorgt er voor dat ik dieper moet graven in mezelf. Dat wens ik jou ook toe, want onder die nare laag van je ellendig voelen en waar niks vrolijks lijkt binnen te komen, daaronder zit de échte Pien gewoon nog.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *