Veel gezochte termen

Psychosenet blog

Auteur

Pien

Pien is nu 24 jaar bij een GGZ instelling met psychosegevoeligheid. Zij heeft ervaring met het opgroeien met een ouder met  psychiatrische klachten, emotionele verwaarlozing en trauma door buitenlandse opnames. Zij wenst en hoopt dat er een stevige wind van verandering komt in de reguliere GGZ.

Zelfvertrouwen met een kwetsbaarheid – over herstel

Zelfvertrouwen met een kwetsbaarheid

Pien heeft als kind van een ouder met psychische problemen een onstabiele jeugd gehad. Ze kreeg meerdere psychoses. Hier schrijft ze daarover. En over haar herstel. Pien: “hoewel het gevoel voor eigenwaarde en zelfvertrouwen iets zijn verbeterd, de basis blijft wankel en ik ben snel van de leg”

Omdat ik ben opgegroeid in een Engelstalig land, merk ik soms dat ik terugval in het gebruik van Engelse woorden in plaats van Nederlands. Dit gebeurt meestal als ik moe ben.

Soms verval ik ook in een oud patroon dat bestaat vanaf dat ik kind was

Wat ik hieruit opmaak is dat op momenten van ‘zwakker’ zijn, moe zijn, ik teruggrijp op oude patronen van tijdens mijn opgroeien. Op zich is hier nog geen probleem te bespeuren, of..

Voor mij is er een probleem: terugvallen (na een klap bijvoorbeeld) op oude patronen en de zogeheten basis, geeft veel disbalans als de patronen niet (meer) werken en de basis wankel is.

Een wankele basis; mijn jeugd was instabiel

Er was een ernstig psychisch zieke ouder en geen goede emotionele steun door de andere ouder. Er was sprake van emotionele verwaarlozing.

Het opbouwen van eigenwaarde en zelfvertrouwen vanuit het gezin, heb ik nauwelijks ervaren

De impact van een zieke ouder en nauwelijks steun of bevestiging, laten sporen na tot op heden.

Klappen in het leven komen er sowieso en de manier waarop mensen hierop reageren verschilt ontzettend. Als de basis zwak is, zal de klap harder aankomen, dit lijkt mij een logisch gevolg.

Mijn psychoses waren zeer hevige klappen voor mij

Na mijn eerste psychose in 1999, had ik veel opgebouwd na herstel: twee studies afgerond, werk, uitgaan, relaties.

Na een lichte vermindering van medicatie in 2015 raakte ik in zware psychoses. Mijn beeld erna van wie ik was, mijn eigenwaarde, zingeving, geestelijke gezondheid, leek in één keer weggevaagd. Het voelde als een enorme klap in het gezicht, een mokerslag, zo hard dat ik niet de zin van alles niet meer kon zien.

Ik was een kapot persoon, zo voelde ik het en er was geen basis om op terug te vallen. Het beeld van mijn psychisch zieke moeder was het enige voorbeeld waarop ik kon teruggrijpen. Perspectief, dit kon ik niet zien.

Het herstel, door het doen van dagbesteding en vrijwilligerswerk, kwam zeer langzaam op gang

Ondanks een voortdurend tergende angst, toch maar ondernemen. Ik ontmoette lotgenoten in een lotgenotencafé en via dagactiviteiten, kwam op het forum van PsychoseNet, pakte het contact met vrienden weer op, de angst nam af. Ik krabbelde langzaam een beetje op.

Hoewel het gevoel voor eigenwaarde en zelfvertrouwen iets zijn verbeterd, de basis blijft wankel en ik ben snel van de leg

Zo denk ik dat veel mensen met een wankele basis om welke reden dan ook, meer moeite zullen hebben met herstel en kwetsbaarder zijn voor terugval. Negatieve gedachtes over ‘het zelf’ worden na een psychiatrische episode uitvergroot in extra sensitiviteit voor stigma en hogere mate van zelfstigma.

Is verbetering mogelijk?

Hoewel ik denk dat dit een zwakke plek blijft in mijn leven, denk ik dat er nog verbetering mogelijk is

Het accepteren van deze achilleshiel in mijn leven is een belangrijk startpunt. Eigen waardigheid vinden zonder dat daar vaardigheden aan gekoppeld zijn: dit vind ik zelf nog erg lastig. De meeste mensen voelen zich waardig door wat zij bereiken in het leven. Maar stel dat je weinig kunt bereiken of niet de successen behaalt die je zou willen? Hoe blijf je je eigen waardigheid cultiveren en behouden?

Veel mensen hebben baat bij meditatie, en mindfulness waarbij zelfcompassie een belangrijke rol speelt.

Zelf heb ik pas een week lang een gratis online cursus gevolgd en heb het als zeer nuttig en prettig ervaren

Een goede tip is bijvoorbeeld gedachtes/emoties te leren observeren. Je kunt er meer afstand van nemen zonder ermee aan de haal te hoeven gaan. Het is iets gemakkelijker om tot acceptatie te komen van alles wat je denkt en voelt en milder te zijn voor je zelf.

Verder zijn positieve contacten belangrijk voor mij: vrienden, mensen die zelf iets zwaar hebben ervaren in hun leven, mensen met wie er een klik is en een acceptatie van wie jij bent, ook al moet jij er zelf nog soms aan werken.

fotocredits: Duncan Creamer

Reacties

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *