De bundel ‘Mijn Geluksgetal Is Een Zegen’ is een gelimiteerde kunstenaarsuitgave over zin en waanzin, gevat in poëtische taal, losse woorden en vrije associaties. Tevens wordt de creatieve kracht van een psychose door middel van kleurrijke beelden zichtbaar gemaakt.
“Wanneer vrienden, familie, kennissen of relatief onbekenden mij vragen wat een psychose is, kom ik vaak niet verder dan de metafoor van de droom en gefragmenteerde, fenomenologische omschrijvingen. Ik kan niet eens met zekerheid stellen dat ik het zelf ben, die de psychose heeft ervaren. Een begrip als identiteit lijkt in zo’n toestand volledig irrelevant.”
Fragmentatie is voor mij de meest essentiële en betekenisvolle uitleg van een psychose: de eenheid van onze gedeelde werkelijkheid valt uit elkaar
“Er is geen continuïteit meer, en alle losse delen krijgen evenveel betekenis en betekenisloosheid als het grote geheel. De rode draad van onze alledaagse ‘common sense’ werkelijkheid bestaat niet, of bestaat wel maar draait zich om en/of wringt zich in allerlei vreemde bochten en rare kronkels. Heden, verleden en toekomst lopen door elkaar, sluiten elkaar niet uit maar beïnvloeden elkaar. De ruimte keert zich binnenstebuiten: gedachte- en droomwereld zijn net zo fysiek als de gewone wereld. Het zijn werkelijke ruimtes waarin in allerlei verschillende, paradoxale hoedanigheden de psychose tot uiting komt.”
Pleunie Franke (Ottoland, 1982) is beeldend kunstenaar. Kunst geeft haar de ruimte om het onbekende en onbegrijpelijke te verkennen en (schijnbare) tegenstellingen met symbolen te overbruggen. Pleunie Franke wil met deze bundel de artistieke mogelijkheden van een gefragmenteerd wereldbeeld benadrukken. Het laat zien dat de psychotische ervaring een vruchtbare voedingsbodem kan zijn voor optimisme en authenticiteit.
Liever een andere roman lezen over psychosegevoeligheid?
