Ik ben sinds drie maanden in behandeling bij een psychiater. Na jaren van uitstel en overleven uiteindelijk wegens het niet meer kunnen functioneren in het dagelijks leven hulp gaan zoeken.
In mijn puberteit is er een eetstoornis vastgesteld door de HA waarvoor geen echte behandeling is geweest, echter de afgelopen jaren een nogal belastend verleden gehad waardoor ik hedendaags kamp met enorme stemmingswisselingen vermoeidheid lichamelijk klachten en een enorm gevoel van onmacht verdriet angst en paniek.
In mijn directe familie (tante en vader) komen er ook psychische problemen voor. Mijn tante heeft borderline en schizofrenie en mijn vader had voor zijn overlijden een bipolaire stoornis. Mijn psychiater is heel onduidelijk in zijn communicatie en heeft “alleen” een angst/paniek stoornis vastgesteld als hoofddiagnose. Hier heeft hij slechts twee hele oppervlakkige intake gesprekken voor nodig gehad.
Naarmate de behandeling vordert merk ik dat zijn aanpak mij geen goed doet en hij mijn “echte problemen” helemaal niet ter sprake komen. Ook heb ik geen testen hoeven doen.
Ik ben enorm gemotiveerd voor de behandeling omdat dit mijn enige en laatste strohalm is. Ik wil mijzelf zo graag leren begrijpen waarom ik bepaalde dingen doe zoals ik ze doe en van daaruit ook zelf tussen de behandelingen aan de slag kan met mijzelf. Daarom is het voor mij zo belangrijk om de diverse differentiaal diagnoses zichtbaar en bespreekbaar te maken. Ik zou dit graag bij mijn psychiater bespreekbaar maken, maar telkens als ik een stap probeer te zetten en daarmee afwijk van het onderwerp waar hij op dat moment mee bezig is, veegt hij dit van tafel en zegt hij dat hij me dan niet kan helpen. Telkens als dat gebeurt klap ik dicht en laat het er maar bij voor dat moment. Het brengt me stress en onmacht na de behandelafspraak, omdat ik het gevoel heb dat ik niet begrepen wordt.
Hoe kan ik dit het beste oppakken met de behandelaar, zonder dat ik een indruk maak dat ik zijn professionaliteit en kundigheid in twijfel trek? Want het laatste wat ik wil is dat ik straks geen behandelaar meer heb, of weer helemaal opnieuw het traject in moet gaan bij een nieuwe behandelaar.
