Veel gezochte termen

De PsychoseNet Kennisbank

Beantwoord door

Auteur

expert avatar

Machteld Marcelis is psychiater en hoogleraar Transdiagnostiek in de Psychiatrie, bij de Vakgroep Psychiatrie & Neuropsychologie van de Universiteit Maastricht. Tevens is zij werkzaam bij GGzE.

Is mijn angst voor ambulances en politieauto’s een nieuw trauma?

Vraag

Na mijn laatste suïcidepoging ben ik met spoed naar het ziekenhuis gebracht. Er kwamen vier politieauto’s en twee ambulances met sirene en zwaailicht. Ik belandde voor de derde keer in twee weken op de intensive care en daarna ben ik opgenomen op de afdeling psychiatrie.

Tijdens mijn groepstherapie begin van de week stopte er een politieauto met zwaailicht vlak bij het gebouw. Ik kwam toen precies weer in hetzelfde moment als toen ik uit huis gehaald werd. Ik herbeleef dat moment nu de hele tijd, dag en nacht. Gisteren hoorde ik een ambulance en had ik weer precies hetzelfde.

Nu ben ik zo bang om naar buiten te gaan met het risico dat ik weer een ambulance of politieauto tegenkom.

Is dit een nieuw trauma? Kom ik hier nog van af?

Dank u wel alvast.

Antwoord

Beste J.,

Je hebt veel doorgemaakt, heel begrijpelijk dat dat een grote impact op je heeft. En ja, ingrijpende gebeurtenissen als deze kunnen leiden tot trauma-reacties zoals je die beschrijft: intrusies/herbelevingen, flashbacks, slaapproblemen, angst en vermijding. Zeker ook als je al eerder trauma’s hebt meegemaakt, wat ik denk te begrijpen uit je vraag “is dit een nieuw trauma?”. De triggers (zwaailichten, sirenes) die je noemt leiden je terug naar de herinneringen of geven je het gevoel alsof je je weer opnieuw in de situatie bevindt (flashback).

Er is gelukkig wat aan doen. Het is goed mogelijk om in therapie de invloed van de pijnlijke herinneringen op je dagelijks leven te verminderen, door de negatieve ervaringen een plek te geven. Je kunt leren een andere kijk op gebeurtenissen te krijgen, of negatieve gedachten om te zetten in positieve gedachten. Dat kan op heel veel verschillende manieren. Als dat gelukt is, zullen triggers niet meer die sterke emotionele reactie oproepen, en kunnen intrusies en flashbacks verdwijnen. Ik heb niet de informatie om jou een persoonlijk advies te geven, maar geef je wat ideeën mee.

Het behandelen van traumabeelden zoals bij EMDR (emotionele lading eraf halen) of het veranderen van de betekenis van de herinnering (Imaginaire Rescripting; herschrijven van de herinnering) is voor veel mensen een optie. Let wel: soms sluit het (intensief) ophalen van beelden minder goed aan bij mensen met complexe traumaklachten en dissociatie.

Er zijn verschillende vormen van gesprekstherapie, bijvoorbeeld traumagerichte cognitieve gedragstherapie, waarbij je leert dat herbelevingen naar maar onschuldig zijn, ervaringen gaat verwerken en negatieve gedachten, gevoel- en gedragcirkels gaat doorbreken.
Ook zijn er verschillende lichaamsgerichte vormen zoals mindfulness, somatic experiencing en sensorimotorische therapie. Deze zorgen er onder andere voor dat je de lichamelijke spanning verbonden aan het trauma leert los te laten uit het lichaam en beter kunt reguleren. Deze aanpak helpt eveneens bij de verwerking van het emotionele trauma. Triggers hebben dan minder impact en via gericht lichaamswerk (ademoefeningen, ontspanningstechnieken etc.) leer je angst en spanning tegen te gaan.

Ik hoop dat je met je therapeut/behandelaar kunt bespreken welke vormen van traumabehandeling er allemaal zijn en dat je samen kunt ontdekken wat het beste bij jou zou kunnen passen.

Waardering voor je doorzettingsvermogen, J., het kan een hele reis en zoektocht zijn om de balans te vinden. Hopelijk lukt het om stapjes voorwaarts te blijven gaan. Heel veel sterkte en succes.

Hartelijke groet,

Machteld

Beantwoord door: Machteld Marcelis op 3 mei 2024

Gerelateerd

Meer over

Trauma

Lees ook