Mijn moeder heeft een bipolaire stoornis en zit op dit moment in een manie/psychose, ze heeft al veel manische en depressieve periodes achter de rug maar wil dit nog steeds niet zelf erkennen. De laatste periode een jaar geleden is ze opnieuw begonnen met lithium. Ze blijft ontevreden hierover en zoekt ook andere hulp.
Nu gaat ze al een tijdje naar een alternatief genezer waarvan we vermoeden of we zelfs bijna zeker zijn dat hij haar adviseert om de lithium te stoppen. Hier heeft ze de gesprekken van opgenomen. Ze volgt zijn adviezen compleet.
Uit zelfbescherming heb ik nu al een maand geen contact met mijn moeder. Maar om te horen dat dit gebeurt maakt mij enorm boos.
Heeft u misschien advies wat ik hiermee kan doen?
Antwoord
Kennelijk is je moeder niet tevreden over de hulp die ze van de reguliere GGZ krijgt. Betreft dat vooral het gebruik van medicatie, met name lithium? Komt dat omdat ze er weinig voordeel van ervaart, of wellicht last heeft van hinderlijke neveneffecten? Heeft ze behoefte aan aanvullende gespreksbehandeling? Hoopt ze op een werkzame alternatieve therapie? Dat zijn vragen die haar behandelaar bij GGNet met haar zal moeten bespreken.
Om met het laatste te beginnen: er is momenteel geen enkel bewijs dat alternatieve behandelmethoden in de plaats kunnen komen van de gebruikelijke medicamenteuze en niet-medicamenteuze behandelingen van de bipolaire stoornis, zeker bij manische psychosen. Alternatieve behandelingen kunnen soms wel als aanvulling zinvol zijn, maar dat vergt bij voorkeur ook overleg tussen de verschillende behandelaars om te weten wat eenieder beoogt. Dit is de redelijke benadering. Soms werkt die niet als iemand manisch is.
Maar ook dan: boos worden werkt vaak contraproductief. Je kunt je moeder nog eens voorhouden dat als zij ook een alternatieve benadering wenst, deze naast de reguliere behandeling gegeven kan worden, maar dat er dan wel duidelijkheid moet zijn over bijvoorbeeld de rol van medicatie.
Er is geen gemakkelijke oplossing voor het probleem dat je schetst. Een beperkt ziekte-inzicht komt helaas veel voor bij manische toestanden, het is eigenlijk een onderdeel van die toestand. Ik heb er in mijn praktijk veel mee te maken. Achteraf is het dan steeds weer onderwerp van gesprek. Het vergt van alle partijen veel geduld.
Misschien moet je eens contact leggen met lotgenoten van patiënten- en betrokkenenvereniging PlusMinus (voorheen vmdb). Je zult heel veel herkenning tegenkomen.
Vriendelijke groet, Ralph Kupka
Deze vraag is gesteld door een vrouw in de leeftijdscategorie 37
Beantwoord door: Ralph Kupka op 25 maart 2019
