Beste Ralph,
Kan het zo zijn dat je tijdens je depressie geen gevoelens hebt voor je partner en eigenlijk ook niet voor je zoon?
Dit stemt mij zo verdrietig. Als mijn zoon mij een knuffel geeft voel ik dat hij mij vast heeft, maar het raakt me niet.
In de avond vanaf een uur of 18.00 klaart het vaak op, en dan ga ik na het eten dicht bij hem zitten op de bank en dan voel ik me veilig. Als ik hem naar bed breng en welterusten kus voelt het ook goed. Heb ik dan toch geen depressie? Tijdens die opleving kan ik me niet voorstellen dat ik overdag niks voelde. Ik word hier zo onzeker van…
Met vriendelijke groet.
Antwoord
Beste W.,
Ja, dit heeft alles met depressie te maken! Het onvermogen om te voelen is een van de meest kwellende symptomen van een ernstige depressie. Je weet dat je van iemand houdt, maar je voelt het niet, het is allemaal leeg en koud. Dat heeft niets met de werkelijkheid of met je persoonlijkheid te maken, maar is een tijdelijk symptoom van depressie. Het wordt ook wel ‘anesthesie van het gevoelsleven genoemd’. Heel naar.
Dat te beseffen (‘ziekte-inzicht’) is al heel belangrijk, net zoals beseffen dat zelfverwijt, schuldgevoel, het gevoel tekort te schieten, geen levenslust meer te hebben, allemaal bij een depressie hoort. En ook de angst dat het nooit meer over zal gaan. Dat laatste is natuurlijk wel zo, depressies zijn periodieke ontregelingen van de vitaliteit en stemming. In de ochtend zijn deze gevoelens vaak het hevigste, en in de loop van de avond klaart het vaak wat op. Volgende ochtend: terug bij af.
Bespreek dit ook met je partner en met je zoon. Als je dit nare verschijnsel begrijpt, is het voor iedereen gemakkelijker om ermee om te gaan. En bedenk: depressies gaan na enige tijd weer voorbij. Achteraf kun je je niet voorstellen dat je gevoelsleven zo plat heeft gelegen.
Vriendelijke groet,
Ralph Kupka
Beantwoord door: Ralph Kupka op 28 december 2023
