Beste Larinda,
In mijn kinder- en jeugdjaren ben ik zeer ernstig getraumatiseerd. Nu, bijna 30 jaar later, leer ik daarover spreken. Het ontregelt mijn leven zeer.
Ik lees veel dat mensen die langdurig getraumatiseerd zijn weinig expliciete herinneringen hebben. Ik vraag mij heel erg af wat er mis is met mij. Ik heb van veel momenten juist hele scherpe beelden.
Nu ben ik hoogbegaafd. Heeft dat er iets mee te maken? Heb ik door mijn hele goede geheugen de beelden anders opgeslagen dan andere (niet-hoogbegaafde) getraumatiseerde mensen?
Kun jij mij meer helderheid geven hierover?
Ik hoor het graag.
Hartelijke groet,
E.
Antwoord
Beste E.,
Dank je voor je openheid. Er is niets “mis” met je omdat jij juist scherpe beelden hebt. In de traumaliteratuur zie je beide patronen naast elkaar: sommigen hebben vooral gaten en globale contouren, terwijl anderen juist zeer levendige, zintuiglijke fragmenten bewaren. Beide passen bij hoe het brein onder extreme stress codeert en ophaalt.
En hoe zit het met hoogbegaafdheid? Er is weinig hard bewijs dat hoogbegaafdheid op zichzelf traumageheugen “anders” doet opslaan. Wel zie je bij een aantal hoogbegaafden dat zij een groot verbeeldend vermogen hebben. In combinatie met een sterk geheugen, een veelvoorkomend kenmerk van hoogbegaafdheid, kan het zijn dat zij grotere hoeveelheden informatie kunnen onthouden en ophalen.
Nogmaals: er is weinig hard bewijs en weinig empirisch bewijs, waardoor ik er geen harde uitspraken over kan doen.
In elk geval wens ik je sterkte en dat je een fijne en goede traumatherapeut hebt.
Hartelijke groet,
Larinda Bok
Beantwoord door: Larinda Bok op 30 oktober 2025
