Ik zit erg in de problemen i.v.m. mijn ziekte. Ik ben 32 jaar. Vanaf mijn 16 heb ik erg last gekregen van paniekstoornis, dwangstoornis, dwang gedachte en psychose, enzovoort…
Ik durf vanaf 16e geen medicatie in te nemen, ik ben er erg bang voor. Vanaf mijn 16e heb ik helemaal geen leven meer, geen school kunnen afronden, geen vriendinnen en vrienden kunnen behouden, geen man, geen kinderen, niet zelf kunnen wonen, geen werk meer.
Alles ben ik kwijt geraakt. 16 jaar lang ben ik in behandeling geweest, drie maanden lang in kliniek. Ik heb veel dokters gehad en psychiaters, maar ze begrijpen me niet en sluiten me weer terug en willen geen contact meer.
Wat kan ik doen?
Antwoord
Jeetje wat zwaar voor je en wat en lijdensweg….
Ik denk dat je een aantal dingen kunt doen. Ten eerste denk ik dat je moet beseffen dat verandering mogelijk is als je dat wil. Maar je moet wel eerst door een hoop angst heen.
Denk niet dat beter worden van anderen afhangt, het hangt van jezelf af en het gaat met kleine stapjes. Je kunt meer dan je denkt, kortom. Maak je daarom niet afhankelijk van anderen.
Het zou om te beginnen heel goed zijn als je in contact kon komen met iemand die hetzelfde heeft meegemaakt als jezelf. Dit soort mensen kun je vinden in een recovery college. Is er iets in de buurt bij jullie? Heel belangrijk! Mensen met dezelfde ervaring kunnen je laten zien hoe je verder kunt komen en hoe je een zinvol bestaan kunt hebben ondanks een berg dingen.
Vervolgens is het belangrijk om een relatief klein en bescheiden doel voor ogen te hebben en daaraan te gaan werken. Kan bijvoorbeeld zijn ’s 5x per week ochtends op tijd opstaan en sporten. Als je je doel haalt kun je je beter gaan voelen.
Dit als een beginnetje…
Let me know…
Deze vraag is gesteld door een vrouw in de leeftijdscategorie 32
Beantwoord door: Jim van Os op 25 maart 2019
