Beste Jim van Os,
Zo’n 2 jaar geleden heb ik een burnout gehad. Daarbij had ik al langer ptss klachten, echter sinds bepaalde gebeurtenissen zijn ook paniekaanvallen en slapeloosheid aan de orde van de dag geweest. Ik herstel, heb nog een weg te gaan maar de flashbacks van mijn trauma en de paniekaanvallen zijn inmiddels veel minder.
Na zo’n 2 jaar lorazepam gebruik (inclusief tolerantie en verslaving) wil ik nu graag stoppen. Inmiddels probeer ik nu al 1 jaar af te bouwen naar 0 maar kom ik niet tot het gewenste resultaat. (ook onder begeleiding uiteraard). Nu zit ik voor mijn gevoel een beetje vast aan een middel wat mij geen echte voordelen meer biedt, ik niet meer nodig vind te hebben, maar waar ik niet van af weet te geraken… Ik wil kunnen stoppen zonder andere middelen.
Inmiddels ben ik op de hoogte van zowel de Cinderella tx taperingsstrips als de “Ashton methode” en zou ik het graag eens succesvol af willen ronden. Volgens de Ashton methode zou ik met minder klachten naar 0 af moeten kunnen bouwen doordat ik van 2 x 0.5 mg lorazepam met een korte halfwaardetijd (klachten en cravings komen te snel terug gedurende de dag) over zou stappen naar 1 x 10 mg diazepam welke vervolgens per week met 1 mg verminderd word. De methode stelt dat door de langere halfwaardetijd veel minder schommelingen in de bloedwaardes ontstaan en dat diazepam ook een stuk makkelijker stapsgewijs af te bouwen is dan lorazepam door het bredere assortiment doseringen.
Gezien mijn worsteling met lorazepam lijkt mij dit een goede kans van slagen hebben maar ziet u nadelen? Bijvoorbeeld een grotere ophoping van reststoffen in het lichaam wanneer ik over zou stappen naar dit middel met een langere halfwaardetijd?
Wanneer u naar mijn persoonlijke situatie kijkt, zou u dan de Ashton methode of de Cinderella taperingsstrips adviseren? Mijn gevoel zegt dat ik met mijn verslavingsgevoeligheid dus meer kans van slagen zou hebben als ik maar 1 x per dag hoef te slikken en rustiger af kan bouwen.
Wij zijn heel erg benieuwd naar uw mening.
