Mijn zusje hoort stemmen en lijdt aan een zware depressie. Haar stemmen zeggen haar zelfmoord te plegen o.a. Ik zelf voel me toch een buitenstaander en net als mijn ouders, kan ik eigenlijk alleen maar toekijken hoe mijn zusje er mee omgaat. Ik hoorde van mijn ouders dat de stemmen in haar hoofd haar zeiden dat ze voor haar 18e verjaardag dood moet zijn. Ik vind het allemaal maar eng en heftig. Ondertussen heeft ze haar school afgemaakt, hier vond ze haar motivatie in. Ook heeft ze sinds kort een leuke vriend die haar accepteert zoals ze is.
Maar voor mij is dit alles toch vervelend en eng, ik zit vaak naar kamers te zoeken op internet om zogezegd de situatie te ontvluchten. Het liefst zou ik zien dat ze wordt opgenomen zodat ze ‘veilig’ is en therapie krijgt. Ze kan alleen nergens terecht. Ik probeer er voor haar te zijn, maar soms word ik ook wel kwaad op haar omdat ze bijvoorbeeld mijn ouders negeert, of zich asociaal gedraagt.
Ik zou graag willen weten hoe ik hier nou mee om moet gaan, of je misschien tips hebt om deze situatie door te komen.
Antwoord
Het is altijd pijnlijk om te zien dat een gezinslid psychische klachten heeft. Je wilt als oudste kind van het gezin iets doen om haar te helpen, en dat siert je. Tegelijkertijd wil je dat je eigen leven doorgaat en niet teveel beïnvloed wordt door de problemen van een ander, hoe dichtbij die ook is. Kennelijk functioneert je zus ondanks haar klachten toch vrij goed.
Ze heeft gelukkig behandeling, ook al lost dat de problemen niet zomaar op. Een opname voor de veiligheid doen we eigenlijk alleen in echte noodgevallen, het is een hele ingreep. Liever houden we mensen in hun eigen omgeving. Vraag je zus eens wat je voor haar kan doen, en bespreek samen eerlijk of dat haalbaar is. Belangrijk is om er voor je zus te zijn, zoals broers en zussen er voor elkaar zijn, zeker als ze nog thuis wonen.
Toch moet je geen te grote verwachtingen scheppen, dat maakt het voor iedereen zwaar. Je zou ook eens een keer mee kunnen gaan naar haar behandelaar. Ik laat gezinsleden of partners vaak een keer meekomen, dat is voor alle partijen heel verhelderend.
Vriendelijke groet, Ralph Kupka
Deze vraag is gesteld door een vrouw in de leeftijdscategorie 19
Beantwoord door: Ralph Kupka op 26 juni 2019
