Jim van Os is een herstelgerichte psychiater, hoogleraar psychiatrische epidemiologie en Voorzitter Divisie Hersenen, UMC Utrecht. Hij werkt op het raakvlak van ‘harde’ breinwetenschap, gezondheidszorgonderzoek, kunst en subjectieve ervaringen van mensen met ‘lived experience’ in de GGZ. Jim is ook familielid van mensen met psychosegevoeligheid.
Mijn vriend heeft al een lange tijd een psychose en krijgt hulpverlening. Er verandert alleen niets, hij denkt dat er niets aan de hand is en neemt zelf geen initiatief. Hij heeft medicijnen van zijn behandelaar gekregen, maar neemt deze niet altijd in. De behandeling houdt in dat hij medicijnen krijgt, ik word moedeloos omdat er in anderhalf jaar niets veranderd is. Zijn (inmiddels vierde) hulpverlener doet niets omdat m’n vriend niet geholpen wil worden. Wat kan ik doen?
Beste anoniem,
Dit is helaas iets dat vaker voorkomt. Sommige mensen hebben een psychose die in de ogen van de omgeving wordt gekenmerkt door sterke waanbeelden maar door de persoon zelf niet als abnormaal worden gezien. Er is geen inzicht in de eigen psychosegevoeligheid.
Medicatie kan helpen maar wat vaak belangrijker is, is motivatie van de persoon om er aan te werken en zijn leven aan te passen aan zijn kwetsbaarheid (en kracht). Dat vergt een zekere mate van inzicht in de psychosegevoeligheid. En dat heeft je vriend, zo lijkt het althans, niet in hoge mate.
Zolang er geen gevaar ontstaat en hij nog min of meer kan functioneren is het heel erg moeilijk om aan de psychose te werken en kan hij niet gedwongen worden door de behandelaars om medicatie te nemen of psychotherapie te volgen.
Jij moet jezelf de vraag stellen hoe belangrijk het voor je is dat er verandering ontstaat in de situatie en wat jouw eigen voorwaarden zijn. Het is natuurlijk verschrikkelijk dat hij in die psychose zit, waar hij niets aan kan doen, maar aan de andere kant moet je ook kijken wat voor jou nog haalbaar is.
Probeer met hem hierover te spreken, eventueel samen met de psychiater. En trek je eigen koers en laat hem dat weten. Het kan eventueel een impuls zijn voor verandering – maar geen garanties.
Heel veel sterkte!
Jim
