Veel gezochte termen

De PsychoseNet Kennisbank

Beantwoord door

Auteur

expert avatar

Prof. dr. Ralph Kupka is hoogleraar Bipolaire Stoornissen, verbonden aan het Amsterdam UMC, locatie VU Medisch Centrum, en psychiater bij GGZinGeest (Amsterdam) en Altrecht (Utrecht). Hij is Vice-President of Education van de International Society for Bipolar Disorders (ISBD) en daarnaast bestuurslid van de Alliantie Kwaliteit GGZ (Akwa).”

Psychotische zoon is een zorgmijder

Vraag

Ik ben moeder van een zoon (40+) die eerder psychoses heeft gehad. Hij is een zorgmijder. Hij woont zelfstandig, heeft geen vast werk, inkomsten worden aangevuld door sociale dienst.

Hij is een lieverd, intelligent, hulpvaardig, heeft oog voor zijn omgeving. Maar……komt tegenwoordig elke dag om mij en mijn man te waarschuwen/te overtuigen van hoe we allemaal in de maling worden genomen. Hij voelt zich een roepende in de woestijn en begrijpt niet dat wij als intelligente, gestudeerde mensen het allemaal niet doorhebben. Kortom, hij is helemaal in de ban van allerlei complottheorieën. Wij hebben altijd, elke dag weer, een luisterend oor. Gaat eigenlijk bijna altijd in goede harmonie. Vandaag liep het echter hoog op en ging hij boos weg en toen ik hem achterna liep om te zeggen dat ik dit niet wilde, dat we zo lelijk uit elkaar gaan. Hij stond te schreeuwen op straat, over 9/11, Charlie Hebdo, allemaal niet echt etc.

Wij willen hem zo graag helpen, maar weten niet meer hoe? In plaats van dat het beter wordt, wordt het alleen maar erger.

Antwoord

Beste M,

Dit is een verdrietige, maar niet zelden voorkomend situatie: een psychotische zoon of dochter die zich niet wil laten behandelen, het belangrijkste is dat u contact met hem houdt, niet i discussie gaat over zijn waanideeën, maar met hem samen kijkt hoe je het beste kunt leven als je je zulke grote zorgen maakt (ook al deelt u die zorg niet). Zoals u inmiddels gemerkt heeft, is discussie over waanideeën zinloos en leidt slecht tot verwijdering. Hij is ziek. Je kunt migraine ook niet uit iemand zijn hoofd praten met een goed gesprek. Accepteer hem zoals hij is. Kijk samen met hem hoe u hem kunt (binnen uw mogelijkheden!) helpen de gewone dingen in het leven (eten, slapen, onderdak) voor elkaar te krijgen.

Praat eens met de huisarts of het plaatselijke FACT team. Praat met lotgenoten via Ypsilon. U bent niet alleen, ook al voelt dat vaak zo.

Hartelijke groet, Ralph Kupka

Beantwoord door: Ralph Kupka op 15 juli 2017

Gerelateerd

Meer over

Psychosegevoeligheid

Lees ook