Ik heb enkele jaren geleden mijn jongste broer overleden aangetroffen. Sindsdien heb ik last van intrusies. Ik heb uiteindelijk hiervoor (diagnose ptss,; angst – en dwangklachten) een jaar in therapie gezeten.
Ben sinds januari 2019 gestopt en op eigen kracht door aan het gaan. Het valt me regelmatig zwaar. Het kan weken goed gaan, maar ook weken niet. Dan ben ik onrustig en angstig. Ik focus me dan op de mindfulness therapie die ik heb gehad en zet de handvatten in die ik me eigen gemaakt heb. Desondanks blijft het soms een hele kluif. Ben ook in de overgang en die twee zaken gaan slecht hand in hand.
Ik overweeg weer terug te stappen naar de hulp, maar heb enerzijds niet de behoefte de boel op te rakelen. Ik vind het een lastige kwestie en hoop dat de tijd het verder afzwakt. Ik heb behoefte om in mijn diepere dalen in gesprek te kunnen gaan met iemand die mij kan koersen.
Heb je suggesties die wellicht kunnen bijdragen aan verbetering?
