Hee, al eerder heb ik hypomane episodes (maar wel dicht tegen het manische aan) gekend met daaropvolgend een depressie, echter, zo erg als deze keer is het nog nooit geweest. Het sluimerde al een aantal weken (ik had sombere momenten maar ook extreem uitgelaten momenten) maar de afgelopen twee weken ging het vol gas. Ik kan er over uitweiden maar dat zal ik niet doen.
Waar het om gaat, en wat ook mijn vraag is, is het volgende; sinds gisterenavond zeven uur ben ik onwijs somber, het voelt alsof alle energie uit me is gestroomd, alles lijkt doelloos en zinloos, de wereld voelt nep en onwerkelijk, enzovoorts. De hele over de toeren tellende motor waardoor ik werd aangedreven de afgelopen weken is plots stilgevallen. En daar zit mijn vraag; kan dat?
Ik bedoel, kun je van het één op het andere moment weer met beide benen op de grond terecht komen? Het is alsof ik de afgelopen weken ergens sky high zat en nu met een noodgang op de grond geklapt ben. De voorgaande keren ging het veel meer geleidelijk maar nu is het in een halve dag zo gebeurd. Ik voelde me in de middag al een stuk minder energiek maar om zeven uur was de genadeklap. Ik snap er helemaal niets van en vraag me ook af of het kan wat ik voel. Ja, natuurlijk kan het omdat ik het voel, maar ik vraag me meer af of het ‘normaal’ is, of jullie dat bij meer mensen zo zien of dat het altijd meer geleidelijk gaat bijvoorbeeld. Ik ben ook zo ontzettend moe nu, ben totaal gesloopt.
Nou, heel verhaal, bedankt voor het lezen en alvast bedankt voor het antwoord.
