Onze thuiswonende zoon van begin dertig heeft al jaren last van depressies en manieën. Hij weigert alle hulp maar is weleens bij de crisisdienst beland met paniekaanvallen.
Nu heeft hij al een tijd ‘het licht’ gezien zoals hij het zelf verwoordt. Hij ziet overal mooie kleuren en bestookt eenieder met zweverige filmpjes en vage teksten.
Als ik daar iets van zeg, reageert hij met: “alles komt goed, we gaan naar een andere wereld etc.”.
Wij weten het niet meer en zitten er behoorlijk doorheen.
Wat kunnen we doen?
