Geachte heer Kupka,
Sinds enige tijd heb ik een andere psychiater die ik drie keer gesproken heb. Toen deze psychiater hoorde dat ik 40 jaar binnen de ggz in behandeling ben, besloot hij eigenlijk zonder op de hoogte te zijn van mijn klachten dat hij de behandeling per direct zou willen beëindigen.
Omdat ik ondanks het lange ggz-traject onderbehandeld ben geweest. Het traject bestond uit contact met één en dezelfde SPV’er, gedurende 35 jaar.
Nu krijg ik eindelijk de kans om schematherapie te volgen bij een vrijgevestigde therapeut. Deze wil dat ik in geval van een crisissituatie in behandeling blijf bij de ggz-instantie. En ook voor steunende contacten.
Ik zou ook afscheid willen nemen van de ggz. Maar dat levert mij grote angst op, mede omdat ik afhankelijk ben (gemaakt) en ik hierdoor niet weet hoe en op welke manier ik afscheid zou kunnen nemen en in welk tempo.
De psychiater die de schematherapie geeft zegt dat het niet automatisch zo is dat ik na de therapie verder kan zonder contact met de ggz, maar de psychiater van de instantie heeft zijn mening en besluit genomen lijkt het. Ik voel me niet gehoord!
Heeft u wellicht tips hoe en in welk tempo ik afscheid zou kunnen nemen?
Dank u wel.