Veel gezochte termen

De PsychoseNet Kennisbank

Beantwoord door

Auteur

expert avatar

Jim van Os is een herstelgerichte psychiater, hoogleraar psychiatrische epidemiologie en Voorzitter Divisie Hersenen, UMC Utrecht. Hij werkt op het raakvlak van ‘harde’ breinwetenschap, gezondheidszorgonderzoek, kunst en subjectieve ervaringen van mensen met ‘lived experience’ in de GGZ. Jim is ook familielid van mensen met psychosegevoeligheid.

Ik durf afbouw lithium niet bespreekbaar te maken, wat kan ik doen?

Vraag

Beste Jim van Os,

Een aantal jaren geleden ben ik tijdens een gedwongen opname ingesteld op lithium. Tot grote vreugde van mijn omgeving en behandelaren, want ik ben sinds die tijd niet meer doorgeschoten in een manie of psychose. Dat ik me tijdens het gebruik hiervan nooit meer gelukkig heb gevoeld schijnt niemand wat uit te maken, zolang ik maar niet ontregel.

Ik was ervan overtuigd dat lithium de boosdoener was maar mijn behandelaren wilden niet dat ik ging afbouwen. Uiteindelijk heb ik toch besloten om af te bouwen. Ik zit nu sinds een maand op 0 mg en ervaar geen onttrekkingsverschijnselen of andere klachten die kunnen duiden op een terugval.

Volgende maand moet ik weer voor mijn halfjaarlijkse bloedcontrole en zie daar erg tegenop, want dan moet ik twee weken van tevoren weer mijn lithium innemen terwijl ik dat niet meer wil, want ik ben nu zover gekomen. Ik durf het gewoon niet bespreekbaar te maken met mijn behandelaar, omdat ze bij die instelling nogal conservatief zijn op het gebied van medicatie.

Mijn behandelaar zei tijdens mijn laatste consult dat ik eens wat mimiek in mijn gezicht had en gelukkiger oogde. Ik had zo graag willen zeggen dat dat komt omdat ik met lithium ben gestopt, maar dat durf ik gewoonweg niet.

Wat kan ik nu het beste doen?

Met vriendelijke groet.

Antwoord

Beste A.,

Dank voor je bericht!

Dit is een bizarre situatie. In Nederland mag je natuurlijk zelf beslissen of je af wil bouwen of niet. De behandelaar moet dan meegaan in een proces van ‘samen beslissen’ en jou daarin begeleiden. Hij mag wel zijn opinie geven, maar in principe ben jij de baas, tenzij er zeer zwaarwegende gronden zijn (acuut en ernstig gevaar) om er niet in mee te gaan.

De patiënt mag onder de wet WGBO in Nederland nooit het gevoel krijgen dat hij niet durft te praten over medicatieafbouw omdat de instelling dit niet wil of zo.

Het wordt dus tijd dat je contact opneemt met de pvp. De pvp (patiëntenvertrouwenspersoon) is een onafhankelijke vertrouwenspersoon die specifiek is aangesteld om de belangen van patiënten in de geestelijke gezondheidszorg te behartigen.

Je hebt het recht om contact op te nemen met de pvp als je vragen hebt, advies nodig hebt, klachten wilt indienen of gewoon behoefte hebt aan een vertrouwelijk gesprek over je behandeling of ervaringen in de ggz. De pvp kan je helpen bij het begrijpen van je rechten als patiënt en kan optreden als bemiddelaar tussen jou en de zorgverleners of de instelling waar je in behandeling bent.

Je kunt de contactgegevens van de pvp in jouw regio vinden via de website van de Stichting PVP. Ze hebben lokale kantoren en je kunt hen vaak telefonisch bereiken om een afspraak te maken of je vragen te stellen. Het is belangrijk om te weten dat de pvp onafhankelijk is en vertrouwelijk omgaat met de informatie die je met hen deelt.

Hope this helps!

Groet,

Jim

Beantwoord door: Jim van Os op 6 februari 2024

Gerelateerd

Meer over

‘samen beslissen’
Afbouwen
Medicatie

Lees ook