Mijn zoon(21) is vaak somber, ziet geen toekomst. Frequente blower. Voelt zich vaak emotieloos, en geeft aan dat hij zichzelf kwijt is. Instelling is ‘wereld is toch al naar de klote” waar doe ik het allemaal voor… Is dit depressie of ligt een psychose op de loer?
Hierbij staat hij wantrouwig naar hulpverlening. Hoe kan ik hem het beste in de goede richting wijzen?
Dank voor je vraag. Je zoon staat met zijn 21 jaar op de rand van zelfstandigheid, op een leeftijd dat hij het alleen moet gaan doen, en hij lijkt daarin erg zoekend, om niet te zeggen vertwijfeld. Het hoort er een beetje bij, maar ik begrijp natuurlijk dat je je zorgen maakt. Veel blowen helpt ook niet echt tegen somberheid, maar de vraag is of je hem daarvan af kunt houden.
De antwoorden die hij zoekt, zoekt hij niet bij zijn moeder, en zijn daar ook niet te vinden. Daarvoor moet hij de wereld in. Stimuleer hem om op onderzoek uit te gaan naar wat voor hem wel betekenisvol zou kunnen zijn. Wees daarbij voor hem vooral een betrouwbare gesprekspartner. Neem zijn levensvragen serieus, maar besef dat hij zijn eigen antwoorden moet gaan formuleren.
Heel veel sterkte daarbij gewenst.
Arjan
