Dit antwoord is gegeven door een PsychoseNet Expert die niet meer actief in het online Spreekuur van PsychoseNet.
Het gegeven antwoord is nog steeds het lezen waard.
Hoe motiveer ik mijn dochter?
Vraag
Mijn dochter van 22 is op haar 18e gediagnosticeerd als schizofreen met grootheidswanen. Ze zit nu in een herstellingskliniek en slikt haar medicijnen trouw en gaat eigenlijk best de goede kant op, zij het zeer langzaam.
Echter, hoewel zeer intelligent daagt ze zichzelf absoluut niet uit en is onzeker, ik zou haar graag weer aan het studeren zien, ook om haar zelfvertrouwen een boost te geven, maar zij zegt dat ze aan het eind van het jaar (vanzelf) beroemd en rijk zal zijn, en het toch niet uitmaakt wat ze nu doet. Dit zegt ze al drie jaar. Ze ‘heeft ook nergens last van’ en er is geen lijdensdruk.
Zou cognitieve (gedrags-) therapie in middel zijn om haar inzicht te verschaffen in haar irreële denkpatronen? Of zijn er andere aanpakken die U kunt suggereren.
Antwoord
Jullie dochter daagt zichzelf niet uit en je wenst haar toe dat weer dingen gaat doen die ze leuk vindt, zoals studeren. Begrijpelijk.
Ideeën die bij mij opkomen: ik vraag me af wat ze leuk zou vinden om te doen. Dat geldt voor vandaag de dag. Ook vraag ik me af hoe ze zichzelf ziet als ze aan het eind van het jaar (of van het jaar daarna) beroemd en rijk zal zijn: voor zover ik die wereld ken, moet je daar echt je weg in vinden en dingen leren die nieuw zijn. Hoe ziet zij dat in haar toekomst? Moet zij niet anticiperen op die toekomst (nu kan ze bijvoorbeeld nog oefenen of naar cursussen terwijl ze niet herkend wordt).
En in de tussentijd? Wil ze simpelweg wachten of toch de tijd op een meer actieve manier doorkomen?
Als zij ervoor kiest om relatief passief te blijven, zou ze – zo vraag ik me af – daar dan niet gelijk in kunnen hebben? Dat iets in haar op de rem staat omdat de tijd nog niet rijp is. En dat verwoordt ze dan op een manier die voor anderen vreemd (psychotisch?) overkomt, maar misschien is dat wel een metafoor waarin ze uitdrukt dat het, na enige tijd wachten, helemaal goed met haar komt?
Afijn, zo mijmer ik wat. We weten natuurlijk niet wat er in haar omgaat. Op zich lijkt het me goed om jouw ideeën te delen dat het je goed lijkt als zij actiever zou worden. Zij is echter de enige die haar doelen kan bepalen. Maar dat je ook vertrouwen hebt in haar ‘wacht-stand’, als je dat zo kunt uitdrukken. Misschien kunnen we achteraf vaststellen dat er sprake was van ‘wood schedding’: dan lijkt er van de buitenkant niks te gebeuren maar ondertussen is er toch een herstelproces gaande.
Kortom: ik zou niet haar denkpatronen proberen te veranderen, maar eerder haar willen snappen (wat bedoelt ze nu precies?). En, als ze er voor open staat, op zoek willen gaan naar van wat voor een activiteiten ze plezier zou kunnen krijgen.
Wij gebruiken cookies om ervoor te zorgen dat onze website voor de bezoeker beter werkt. Daarnaast gebruiken wij o.a. cookies voor onze webstatistieken. Als je doorgaat met het gebruiken van de website, gaan we ervan uit dat je ermee instemt.ToestaanNiet toestaanPrivacy policy
