Dirk Corstens is psychiater en psychotherapeut en heeft veel ervaring met mensen die stemmen horen. Dirk is betrokken bij Peer Supported Open Dialogue Nederland (POD NL), een eerste echte stap richting werken met open dialogue in de praktijk.
Ik heb stem in mijn hoofd die zegt dat er iets gebeurd als ik bijvoorbeeld iets wil doen dat mijn kind dood gaat. Alle dingen die ik het liefst zou doen mogen niet want dan gebeurt zoiets. Bijvoorbeeld waar je het meest van houdt daar gebeurt iets verschrikkelijks mee. Vroeger was het mijn kind, als ik dat doe gaat hij dan dood. Toen is dat niet gebeurd, maar sinds een jaar terug is hij op 40 jarige leeftijd wel door hartstilstand dood gegaan.
Mijn vraag is: Is die stem dan toch waar?
Stemmen verwoorden onze angsten. Iedere ouder is bang dat diens kind dood gaat, dat hij of zij iets (verkeerd) doet waardoor het kind in gevaar wordt gebracht of zelfs dood gaat. Daar speelt de stem op in en verwoordt de zorg, de angst, dat jij overal voor verantwoordelijk bent, dat je de dood van je kind in je handen hebt.
Dat je kind op 40-jarige leeftijd tijdens het fietsen overleden is heeft natuurlijk niets te maken met wat jij al of niet hebt gedaan. Kinderen gaan uiteindelijk dood, en het is afschuwelijk om als ouder je kind te overleven. Wij kunnen ons daar schuldig over voelen. Maar dat de stem gelijk heeft, is dan misschien je schuldgevoel wat spreekt, ‘wat heb ik verkeerd gedaan dat mijn kind is overleden’. Een veel voorkomende gedachte waar je niet teveel waarde aan moet hechten.
Rouw is moeilijk, je kind los moeten laten. Probeer je te richten op de mooie herinneringen, deel je verdriet met mensen om wie je geeft.
