Beste Jim,
Onze dochter) heeft op dit moment haar tweede psychose, acuut ontstaan.
De dagen ervoor niets aan de hand volgens ons en de GGZ.
Bij de vorige psychose ( ook acuut) na ernstig pesten en buitensluiten eerst drie maanden thuis geweest, daarna opgenomen en na vier weken ontslagen.
Risperidon gehad en 20 kg aangekomen in twee maanden tijd. Twee maanden later is dit om deze reden in drie maanden afgebouwd. Daarna uitstekend gefunctioneerd, goede cijfers op school enz.
Wel kort na de eerste psychose reuma met enthesitis vastgesteld. Slikt sufazalasine. Diclofenac en 6 paracetamol.
Twee weken voor de tweede psychose een injectie met prednison in de hiel gehad. De pijn nam toe en de angst nooit meer beter te worden ook! Lievelingssporten op moeten zeggen.
Vier en een halve week geleden ging het acuut mis. Zo snel als het omdraaien van een licht schakelaar. Dit keer gelijk opgenomen en krijgt nu Haldol. Omdat er geringe verbetering was deze week opgehoogd naar 5 mg.
Op dit moment nog geen resultaat. Maandag stappen ze in één keer over op Quatiapine.
Nu de mededeling gekregen dat zij waarschijnlijk in een later stadium de diagnose Schizo krijgt. Wij maken ons vreselijk veel zorgen omdat ze pas zestien is en veel trauma’s heeft gehad.
Jim, Is de kans hier groot op?
Voor de eerste psychose heel erg gepest en haar oma verloren. Op kleuterleeftijd verlaten en veel heel veel meegemaakt. Traumaverwerking kan volgens de behandelaar een volgende psychose niet tegenhouden.
Bezorgde ouders.
Antwoord
Beste ouders,
Ik begrijp hier niets van. De dreig-uitspraak dat jullie dochter “de volgende keer” de “schizo” diagnose zal krijgen is precies de reden waarom we moeten stoppen met deze schizo-onzin.
Jullie dochter heeft een psychose-spectrum stoornis en de prognose is onzeker – omdat we die simpelweg niet kunnen voorspellen. Niet na 1 episode en ook niet na 3 episodes.
Elke psychose ziet er bij ieder persoon weer heel anders uit, met verschillende symptomen, verschillende respons op behandeling en verschillende prognose.
Dus doen alsof je met de uitspraak dat er een “volgende keer” een “schizo” diagnose zal volgen iets nuttigs doet, of iets dat zekerheid biedt, of iets dat gebaseerd is op kennis, is echt onzin.
Wat de behandelaars moeten doen is dit:
1. Er is sprake van een immunologisch syndroom (reuma) en een psychotisch syndroom. Wat is de relatie tussen beiden, ook via medicatie-effecten?
2. Er is sprake van trauma en pesten – hier dient iets mee gedaan te worden in de behandeling – sowieso lijkt er een indicatie voor intensieve psychologische begeleiding, ook vanwege de lichamelijke aandoening en het moeten opgeven van de lievelingssport.
3. Er moet urgent gesproken worden met haar over het proces van herstel: jezelf opnieuw moeten uitvinden in identiteit en doelen, je verhaal leren vertellen en het leven leren leven met een psychosegevoeligheid. Komt heel wat bij kijken en moet gedaan worden met ervaringswerkers, liefst uit de eigen leeftijdsgroep. Kijken of er andere sporten mogelijk zijn.
4. Stoppen met het creëren van onzinnige verwarring met vage en onwetenschappelijke schizo-termen. Mijn impressie is dat er sprake is van psychosegevoeligheid die zich sterk episodisch manifesteert met een hoge mate van herstel tussen de episoden en gerelateerd aan behandelbare somatische en psychologische factoren. Dit maakt dat de prognose niet a priori slecht is, ook omdat er weinig cognitieve veranderingen lijken te zijn.
Heel veel sterkte en dank voor bericht!
Jim
Beantwoord door: Jim van Os op 15 juni 2018
