Jim van Os is een herstelgerichte psychiater, hoogleraar psychiatrische epidemiologie en Voorzitter Divisie Hersenen, UMC Utrecht. Hij werkt op het raakvlak van ‘harde’ breinwetenschap, gezondheidszorgonderzoek, kunst en subjectieve ervaringen van mensen met ‘lived experience’ in de GGZ. Jim is ook familielid van mensen met psychosegevoeligheid.
Beste Jim,
Ik ben 50 jaar en ben lang geleden gediagnosticeerd met schizoaffectieve stoornis.
Ik heb veel medicijnen geslikt en er drie jaar over gedaan om alle antipsychotica en antidepressiva af te bouwen.
Maar het ergste vind ik dat ik nu het stempel ‘schizoaffectieve stoornis’ heb. Terwijl ik nog nooit een psychose heb gehad.
Hoe kan ik weten of de diagnose klopt?
En hoe kan ik leven met deze diagnose?
Het doet me vreselijk veel pijn.
Beste L.,
Jeetje wat een verhaal – heel bijzonder, vooral de manier waarop je je weer hebt weten op te bouwen, geweldig!
Mijn advies is altijd om zoveel mogelijk alle ‘schizo’-diagnosen achter je te laten en er niet proberen verder werk van te maken.
Het zijn de psychiaters die dit – goed bedoeld maar niet erg goed doordacht – gebruiken omdat ze denken dat het belangrijk is. In de praktijk echter draagt het niet veel bij of kan het mensen juist in een hoek zetten waar ze nooit meer uitkomen.
Jij bent nu gegroeid, en je eigen weg gegaan. Heel goed! Het onrecht dat je is aangedaan zul je een plek moeten geven, je zult geen excuus krijgen van de mensen die je eerst hebben behandeld.
Het beste misschien nog kun je ze vergeven en verder gaan, met opgeheven hoofd. Je bent een ‘survivor’ en mag er trots op zijn!
Groet,
Jim
