Beste meneer Van Os,
Mijn moeder is psychotisch (wellicht manisch) en accepteert geen hulp. Ze woont alleen en vervalt alleen maar verder in de chaos en het blowen. Ik (haar dochter) probeer hulp voor haar te zoeken, maar dat laat op zich wachten. De crisisdienst kan niks voor haar doen omdat ze niemand binnenlaat en overdag relatief helder overkomt. Ik breng haar bijna dagelijks wat eten en maak een praatje met haar.
Is er verder nog iets wat ik voor haar kan doen?
Moet ik zo veel mogelijk bij haar blijven of juist niet?
Alvast hartelijk bedankt.
Met vriendelijke groet,
N.
Antwoord
Hey N.,
Jeetje wat zwaar – en wat weinig ondersteuning wordt er geboden….
De crisisdienst en de huisarts pakken het zo misschien niet helemaal goed aan volgens mij.
Als iemand in het kader van een psychose in een proces van langzame teloorgang zit, dan is dat ook grond voor (soms verplichte) zorg – of iemand nou de deur opendoet of niet.
Wat van belang is hier, is de mate van wilsbekwaamheid: is je moeder mentaal nog voldoende in staat om een rationele afweging te maken over wat er met haar aan de hand is en wat het beste zou zijn voor haar gezondheid?
Ik denk dat je de huisarts/crisisdienst erop moet wijzen dat je zorgen hebt over de mate van wilsbekwaamheid van je moeder, en dat er sprake lijkt te zijn van een proces van sociale en maatschappelijke teloorgang bij iemand met een psychose en onvoldoende wilsbekwaamheid.
De vraag is dan: wat weegt zwaarder: het recht op autonomie of het recht op zorg?
Ook belangrijk: wat zou er van haar worden als jij er niet meer was als mantelzorger? Laat het systeem jou als mantelzorger in de steek en mag jij het ‘opsoppen’?
Misschien dit een keer met de huisarts bespreken….
Hope this helps!
Jim
Deze vraag is gesteld door een vrouw in de leeftijdscategorie 20-35
Beantwoord door: Jim van Os op 30 oktober 2020
