Ik heb al sinds 2016 depressieve momenten gehad, maar ook overdreven gelukkige momenten waarin ik ook dingen heb gedaan die niet verstandig waren.
Ik voel me al heel lang heel raar hierover en snap niet hoe die twee zo sterk kunnen afwisselen. Voor de depressieve momenten heb ik elk jaar hulp gehad maar het heeft mijns inziens nooit echt geholpen.
Nu las ik laatst voor het eerst over een bipolaire stoornis. Ik had er nog nooit van gehoord maar nu is het net alsof er een wereld voor mij open gaat. Het lijkt zó te kloppen.
Nu vroeg ik mij af hoe ik nu precies kan weten of de extreem gelukkige momenten ook echt (hypo)manisch zijn of dat ze gewoon extra gelukkig lijken omdat ik zo vaak depressies heb?
Ik ben op het moment wel in behandeling bij een psycholoog maar durf het eigenlijk niet met haar te bespreken omdat ik bang ben dat ik het gewoon verzin.
Is iemand met een bipolaire stoornis in staat zichzelf te herkennen in de symptomen?
