Jim van Os is een herstelgerichte psychiater, hoogleraar psychiatrische epidemiologie en Voorzitter Divisie Hersenen, UMC Utrecht. Hij werkt op het raakvlak van ‘harde’ breinwetenschap, gezondheidszorgonderzoek, kunst en subjectieve ervaringen van mensen met ‘lived experience’ in de GGZ. Jim is ook familielid van mensen met psychosegevoeligheid.
Ik heb lang in het hokje van ‘psychiatrisch patiënt’ gezeten. Als ik nu terugkijk op mijn leven vraag ik me af of ik niet gewoon in contact ben geweest met de geestelijke en spirituele wereld.
Hoe kan ik mij van slachtoffer omvormen tot iemand die zijn problemen heeft overwonnen? In dit stadium zit ik nu: als druppel in de oceaan die de kracht van de oceaan voelt.
Beste L.,
Dank voor je bijzonder relevante reflecties.
Er zijn inderdaad mensen die tot de conclusie komen dat ze de ervaringen die ze hebben meegemaakt, in het kader van wat gezien wordt als een psychiatrische aandoening, beter en constructiever kunnen plaatsen als een spirituele ontwikkeling.
Het is niet dat het een het ander uitsluit. Je kunt in het kader van een spirituele ontwikkeling bijvoorbeeld nog steeds een beroep doen op professionele hulpverlening, maar dan wel binnen de zienswijze van een spirituele ontwikkeling waar je tijdelijk hulp bij nodig kunt hebben omdat het behoorlijk heftig kan zijn.
Wat vooral belangrijk is, denk ik, is dat we elkaars zienswijzen respecteren. Dus niet per se iemand er van willen overtuigen dat hij/zij ‘schizofrenie‘ heeft, alsof dat iets oplost, maar meer het met elkaar eens willen worden hoe het beste hulp kan worden geboden bij een bepaalde zorgbehoefte.
Dank voor je observatie!
Groet,
Jim
