Hoe serieus kan ik een psychiater nemen die met de DSM werkt?

Antwoord

Beste M.,

De DSM is gemaakt om helderheid te scheppen over wat er met welke ‘diagnose’ bedoeld wordt. Het is een classificatieboek: een lijst van psychiatrische stoornissen met diagnostische criteria erbij wanneer je wel en niet kunt spreken van een bepaalde aandoening. Voordat de DSM-classificatie bestond was er veel onduidelijkheid: de ene psychiater kon iets heel anders bedoelen met ‘schizofrenie’ of ‘dissociatieve stoornis’ dan de volgende. De diagnostische criteria van de DSM hebben hier eenduidigheid in gebracht, en dat is best wat waard.

Het is tegelijk ook waar dat de classificatie van psychiatrische stoornissen zoals in de DSM beperkt is. De keuzes voor welke ‘stoornis’ wel en niet in de DSM terechtkomt, en welke diagnostische criteria gekozen worden blijven enigszins arbitrair. Belangrijk om te bedenken: diagnose is niet een DSM-classificatie, maar een persoonlijk verhaal. Een verhaal van ervaringen, klachten, omstandigheden, levensgebeurtenissen, relaties, erfelijkheid, enzovoort. Psychiaters wordt geleerd om dit persoonlijke verhaal goed in kaart te brengen, en daar een passende behandeling bij voor te stellen.

In de praktijk is het biomedische ziektemodel te sterk geworden, waarbij het persoonlijke verhaal teveel naar de achtergrond ging, en het DSM-label als ziekte werd gezien, met afwijkingen in de hersenen waar medicijnen voor nodig zijn om ze te herstellen. Het is de kunst om het persoonlijke verhaal en de ziektebenadering met elkaar in evenwicht te houden, ze hebben allebei hun waarde.

Groet,

Wim