Hallo,
Heeft therapie nog zin na verschrikkelijke trauma’s die je blijven achtervolgen, en waarmee je dagelijks geconfronteerd wordt?
Heeft het zin me hierin nog te verdiepen en het mooie rondom me stuk te maken?
Ik weet het echt niet meer!
Het voelt als een opluchting dat ik eindelijk tot inzicht ben gekomen, maar het verstikt me… dus niet goed voor mijn gezin.
Ik heb het gevoel dat ik vroeger gelukkiger was doordat ik het vergat. En nu maak ik de hel mee.
Wat is de beste manier om met zulke gevoelens om te gaan?
Bedankt.
Antwoord
Hallo S.,
Als ik je goed begrijp heb je verschrikkelijke dingen meegemaakt. Zo verschrikkelijk dat deze je dagelijks achtervolgen.
Je twijfelt of je je via psychotherapie hier verder in wilt verdiepen, omdat je bang bent dat je daardoor mooie dingen stuk maakt. Toen je voorheen alles ‘vergat’ voelde je je namelijk beter.
Deze afweging kun je alleen zelf maken.
Ik kan, uit ervaring, wel wat gedachten opschrijven. Het komt vaker voor dat door de psychotherapie iemand tijdelijk minder goed gaat functioneren. Psychotherapie kan de boel soms wat overhoop gooien; een stap achteruit om later twee stappen vooruit te gaan. Naar mijn ervaring valt dat overigens meestal mee: cliënten zien wel vaak op tegen therapie en dat blijkt achteraf erg mee te vallen.
Als je praat over traumabehandeling: die hebben vaak een goede prognose. Maar je zult de pijn wel onder ogen moeten zien / voelen.
Voorts kan het goed zijn om te realiseren dat het wegstoppen van vreselijke trauma’s soms wel lange tijd goed kan werken, maar je kunt je afvragen of dat voor jou echt duurzaam is. Vaak vraagt het toch om aandacht. En dat kan op een manier zijn die jou helemaal niet bevalt.
Succes met het nemen van je beslissing.
Tom
Deze vraag is gesteld door een vrouw in de leeftijdscategorie 20-35
Beantwoord door: Tom van Wel op 4 maart 2023
