Antwoord
Beste M.,
Ik begrijp je bezorgdheid over je zoon en zijn medicatie. Het proces waar je naar verwijst, heet ‘samen beslissen‘ en is een belangrijk aspect van de moderne geestelijke gezondheidszorg. Dit houdt in dat de psychiater en de patiënt, in dit geval je zoon, samen beslissingen nemen over de behandeling, waaronder het aanpassen van de medicatiedosis.
Bij ‘samen beslissen’ wordt erkend dat jij als patiënt de expert bent in je eigen leven en ervaringen, en dat jouw mening en voorkeuren belangrijk zijn. De psychiater kan dus niet eenzijdig beslissen om een dosisaanpassing te verbieden, omdat dit proces democratischer is dan dat. Het is belangrijk dat je zoon en zijn psychiater open met elkaar communiceren over de wensen en zorgen die beiden hebben.
Daarnaast wil ik je wijzen op het concept van ‘the dignity of risk‘, wat afkomstig is uit de herstelbeweging binnen de geestelijke gezondheidszorg. Dit concept benadrukt het belang van het toestaan van risico’s in het herstelproces, omdat het nemen van verantwoordelijkheid en het leren omgaan met de gevolgen van keuzes, essentieel zijn voor persoonlijke groei en herstel.
Het is belangrijk dat je zoon en zijn psychiater samen een zorgvuldige afweging maken tussen de potentiële voordelen en risico’s van het verlagen van de medicatiedosis. Een open en eerlijke communicatie tussen alle betrokkenen, inclusief jezelf, is cruciaal in dit proces.
Ik hoop dat dit enige verduidelijking biedt over ‘samen beslissen’ en ’the dignity of risk’. Als je nog vragen hebt of als er meer informatie nodig is, aarzel dan niet om verder te vragen. Maar in principe denk ik, zou de psychiater de wens van je zoon moeten volgen – er zijn immers te veel bijwerkingen en de dosis is mogelijk te hoog. De psychiater moet actief naar de MED (minimale effectieve dosis) zoeken, in samenspraak met je zoon…
Groet,
Jim
Deze vraag is gesteld door een vrouw in de leeftijdscategorie 65+
Beantwoord door: Jim van Os op 11 mei 2023