Mijn vader heeft een langdurende psychotische episode. Hij is door zijn behandelaar doorverwezen naar een nieuwe praktijk. Daar heeft hij alleen nog een intakegesprek gehad. Hij is dus niet onder behandeling en gebruikt geen medicatie.
Het is geen slechte man, maar hij is wel heel erg ziek. De laatste maanden terroriseert hij het gezin. Ik woon niet meer thuis maar mijn broertjes en moeder wel.
Dagelijks smijt mijn vader het meubilair door de kamer, bonst zijn hoofd tot bloedens toe tegen de muren, gelooft dat iedereen in een sekte zit en dement is, hij komt ’s nachts bij mij aan de deur om afscheid te nemen omdat hij zelfmoord zegt te gaan plegen. Hij rijdt tegen bomen aan en schreeuwt de hele wereld bij elkaar als een klein gekwetst kind.
Bij Veilig Thuis ligt een dossier van ons gezin van de afgelopen 10 jaar, maar zij kunnen niets doen wanneer mijn vader de hulp niet accepteert. Politie is meerdere malen betrokken geweest om de boel te sussen, maar zolang hij niet werkelijk op het punt staat om ons of zichzelf serieus te verwonden, kunnen zij ook niets doen. De huisarts kan hem niet bereiken. De mensen van het GGZ team willen niet meer komen als hij uitbreekt omdat het zo frequent is. Hij is niet ‘gevaarlijk genoeg’ voor een IBS. Wij kunnen geen crisisdienst bellen want hij is nergens onder behandeling en dat gaat op vrijwillige basis ook niet gebeuren.
Ik heb geprobeerd om in gesprek te gaan met zijn eigenlijke behandelaar, maar hij weigert wegens privacyredenen.
Mijn moeder is doodsbang voor hem en durft niet weg te gaan, durft niet te praten, durft niet tegen hem in te gaan. Mijn broertjes verzamelen trauma’s en ik weet echt niet meer zo goed waar ik kan aankloppen om het te laten stoppen. Het wordt steeds erger en steeds gevaarlijker voor hemzelf en voor ons.
Mijn vraag is: waar kan ik nog aankloppen voordat het helemaal uit de hand loopt?
