Wim Veling is psychiater en hoogleraar psychiatrie bij het UMC Groningen. Hij werkt met jongeren en hun naasten die te maken hebben met psychose of bijzondere ervaringen.
Mijn zoon van 18 loopt al maanden met waanideeën rond en we maken ons zorgen om zijn apathische houding. Soms is hij scherp maar hij maakt steeds vaker vreemde opmerkingen. Hij vangt bijvoorbeeld gesprekken op op straat, en denkt dan dat het aanwijzingen zijn voor hem.
Ik heb zelf ook zo’n periode gehad toen ik midden twintig was maar dit was na drie maanden voorbij. Het lijkt er dus op dat psychosegevoeligheid in de genen zit.
Wat kunnen wij als ouders doen?
Beste E.,
Je maakt je zorgen over je zoon en wilt hem graag helpen maar dat is moeilijk, dat kan ik me voorstellen. Het is belangrijk om hem een luisterend oor te bieden, ook al is wat hij zegt niet altijd goed te volgen.
Discussies over of hij wel of niet gelijk heeft met wat hij denkt helpen waarschijnlijk niet. Maar zoals je het beschrijft vindt hij zelf vast ook niet dat het goed gaat.
Misschien is er iets waar hij zich zorgen over maakt of wel hulp bij zou willen. Bijvoorbeeld dat hij slecht slaapt, bang is, of snel kwaad. Dan kan dat een ingang zijn om hem een keer mee te nemen naar de huisarts. Die kan vervolgens hulp in gang zetten.
Als hij nog geen hulp wil kan je ook zelf een afspraak maken met de huisarts om het verhaal te vertellen en hem of haar te laten meedenken. Er zijn veel moeders en vaders die dezelfde puzzel hebben gehad als jij. Je kunt ook eens contact opnemen met Ypsilon, de vereniging voor familieleden en naasten van mensen met psychosegevoeligheid. Zij hebben hier veel ervaring mee.
Veel sterkte!
Groet,
Wim
