Antwoord
Hey moeder,
Dank voor je vraag en compliment!
Als familielid de psycho-educatie doen (want dat is je vraag eigenlijk) kan moeilijk zijn.
Soms kan het, soms is het beter van niet – het hangt van de situatie af zoals:
- is jullie relatie zodanig dat dit natuurlijk past?
- staat hij er überhaupt voor open?
- vraagt hij er actief om?
In het algemeen is het het beste om te acteren op geleide van zijn actieve behoefte, dus wat hij aangeeft.
Het kan lastig zijn voor een jongeman om het gevoel te krijgen dat hij een soort therapeutische relatie heeft met zijn moeder.
Het kan belangrijk zijn hem het gevoel te geven dat hij zijn eigen weg bewandelt in dit parcours – zijn eigen keuzes kan maken.
Maar natuurlijk moet je er wel zijn voor hem, de relatie in stand houden, hem proberen te verleiden om te praten over wat er in hem omgaat. Maar op geleide van wat hij aangeeft te willen.
Het is belangrijk dat hij goede psycho-educatie krijgt van de behandelaar – is dat het geval? Dan kun je daarbij aansluiten – dat is makkelijker dan het zelf moeten doen.
Verder hoef je niet bang te zijn dat dingen ’te emotioneel’ zijn – zolang je maar acteert op geleide van zijn tempo en – zoveel mogelijk – regie.
Hope this helps!
Greetz Jim
Deze vraag is gesteld door een vrouw in de leeftijdscategorie 50-65
Beantwoord door: Jim van Os op 3 augustus 2020
