Jim van Os is een herstelgerichte psychiater, hoogleraar psychiatrische epidemiologie en Voorzitter Divisie Hersenen, UMC Utrecht. Hij werkt op het raakvlak van ‘harde’ breinwetenschap, gezondheidszorgonderzoek, kunst en subjectieve ervaringen van mensen met ‘lived experience’ in de GGZ. Jim is ook familielid van mensen met psychosegevoeligheid.
Bij onze zoon van 33 jaar zijn duidelijk psychotische symptomen aanwezig, maar hij wil geen hulp.
We hebben hierover al diverse keren contact gehad met de huisarts, maar hij geeft aan niks te kunnen doen zolang onze zoon geen gevaar is voor zichzelf of de omgeving.
Wat moeten we doen?
Beste M.,
Dank voor je bericht. Dit kan een hele lastige zijn inderdaad.
Waar het om gaat is niet zozeer gevaar maar:
1. In hoeverre is hij nog wilsbekwaam met betrekking tot het dagelijkse leven zoals studie, werken en relaties?
2. In hoeverre lijdt zijn normale leven eronder? Is de studie afgebroken? Is hij ontslagen van het werk? Ziet hij zijn vrienden niet meer? Heeft hij zich teruggetrokken in zichzelf? Vertoont hij vreemd gedrag dat ook andere mensen zien?
Als er sprake is van duidelijk verminderde wilsbekwaamheid en zijn leven en ontwikkeling lijden duidelijk onder de veranderde mentale status, dan is er onder de wet reden om nader onderzoek te doen door een psychiater. Het gaat dus niet alleen om gevaar, maar ook om sociale/professionele/persoonlijke teloorgang.
Als het allemaal niet zo duidelijk is, kun je alleen maar inzetten op de relatie en de verleiding, in de hoop dat jullie het eens kunnen worden over een reden om een psychiater te zien. Kan bijvoorbeeld zijn: slecht slapen of zich gestresst voelen, hoeft niet direct de psychose zelf te zijn…
Hope this helps,
Groet,
Jim
