Soms raken leven en dood elkaar op een manier die alles verandert. In dit verhaal neemt Bea (pseudoniem) je mee in haar vijfde Shared Death Experience (SDE) – een diep persoonlijke ontmoeting met een dierbare overleden vriend. Deze ervaring gaf troost, verwondering en het besef dat de verbinding tussen zielen verder reikt dan dit leven.
Wat is Shared Death Experience?
Alvorens ik mijn 5e SDE hieronder beschrijf even zeer veel aandacht voor Raymond Moody die de term NDE (Near Death Experience) heeft neergezet 50 jaar geleden. Brilliant.. Psychiater en Prof. in de filosofie (Logica), Hij zette ook de term SDE neer 10 jaar geleden en zag de overeenkomst in fenomenen.
Hij heeft hierover in een korte video, in het Engels neergezet dat SDE fenomenen precies dezelfde fenomenen hebben als NDE. Ze zijn persoonlijk en altijd weer anders in ervaring: Hier op youtube laat hij weten wat je zoal kan meemaken bij een SDE: Dr. Raymond Moody answers “What is a Shared Death”
Een vriend voor het leven en daarna…
Mensen weten dan waar ze terecht kunnen als ze met één been op aarde en het andere in het Universum verder leven – zoals ik. Iets wat gemiddeld zo’n zeven jaar integratie vraagt. Daarvoor ben ik overigens eeuwig dankbaar. In dit opzicht zijn ervaringsdeskundigen in sharing-groups van groot belang!
Mijn vijfde SDE was van tevoren ook afgesproken. We waren 25 jaar dikke maatjes, deelden lief en leed. Mijn zeer goede vriend S. hielp me onder andere door mijn chemokuren heen, tijdens mijn kankerperiode. Ik werd zwaar behandeld, vele jaren geleden. Bewust bleef hij mij verbaal trainen.
Toen hij op een dag bij mij thuis zijn verhaal over hartklachten vertelde, belde ik stiekem de ambulance – wetend dat hij anders nooit naar het ziekenhuis zou gaan. Hij werd meteen opgenomen. Zo zorgden we voor elkaar.
Wij begrepen elkaar
Hij was, net als ik, ondernemend, recht door zee, temperamentvol en zeer nieuwsgierig. Een enorm natuurliefhebber – dat was ook zijn beroep. Hij was boswachter geweest. Vele verhalen heb ik daarover gehoord. Hij kon met iedereen overweg en was erg sociaal.
Ik kon met hem praten over mijn SDE’s, en dat was ontzettend fijn. Hij wist dat het waar was. Hij zag het in de natuur. Hij zei altijd: ‘Er is er één, en dat is God, die alles ziet.’ Dat had hij in de natuur zelf zo gevoeld. We hadden ook samen afgesproken dat hij me een seintje zou geven als er iets hierna was.
Hij liet zich niet ringeloren en ging niet altijd naar de kerk. De dominee zei tijdens zijn afscheid nog dat hij “niet echt een goed mens” was omdat hij niet trouw elke week naar de kerk ging, zoals zogenaamd hoort hier op aarde. Maar hij had een dieper begrip! Ik denk dat hij erom gelachen zou hebben.
S. knalde door de hemelpoort heen
Op een nacht overleed hij plotseling in zijn slaap. Ik hoorde het nieuws de volgende dag. Inmiddels had ik geleerd dat als je mediteert en meer in het moment leeft, je gemakkelijker SDE’s kunt ervaren. Zo ook nu: de volgende dag mediteerde ik, ik leefde in het nu en was ontvankelijk. Terwijl de zon onderging, leek ik boven aan de hemel een heel sterk licht te zien, met de zon achter de wolken. Ik dacht: Dat is S., die knalt door de hemelpoort heen.
Ik bleef even in het licht kijken en liep daarna naar een kamer die brickkleurig is. Ik zag een witte, doorzichtige plek. Ik dacht eerst dat het de verblinding van het licht in mijn oog was, maar het bleek een transparante vorm te zijn, met een roodachtige energie erin. Het bewoog langs de muur van de kamer naar een klein altaartje dat we daar gemaakt hebben. Het ging iets omhoog. Het voelde als de energie van S. Daar bleef het stilstaan – boven de bloemen. Ineens besefte ik dat dit een SDE was.
De vorm had hetzelfde temperament
Die vormloze, transparante witte vlek met roodgloeiende kern had de kracht en het temperament van hem. Het was alsof dit beeld even door onze wereld heen mocht komen. Het voelde zó vredig en stil, zó ontzettend vredig. Later realiseerde ik me dat de hele muur brickkleurig leek, terwijl daar in werkelijkheid een raam zit – een verandering in de geometrie van de kamer.
De volgende dag hoorde ik in de autoradio ineens het liedje I’m Leaving on a Jet Plane van John Denver. Zulke dingen kun je niet bewijzen, maar mijn ziel klapte ervan open. Ook dit was een SDE met een persoonlijke boodschap: ‘Er is er één die alles ziet’ – symbolisch bij ons altaartje, boven de bloemen. De oude boswachter, een ultiem natuurmens.
Iedereen kan een SDE ervaren na het overlijden van een dierbare of patiënt. Dat maakt het leven zoveel mooier. Eens zei iemand tegen mij: ‘Het is eigenlijk geen Shared Death Experience, maar een Shared Life Experience.’ Het leven is zó veel magischer!
Om ontvankelijk te zijn voor het Universum
Daarom wil ik iets extra’s toevoegen aan een vraag uit het e-spreekuur, hier te vinden:
Vraag e-spreekuur
Waarom moet ik dan altijd zo worstelen? Af en toe niet, dan voel ik even geen verdriet en lach ik en vind ik het heel fijn.
Is dat het waar het uiteindelijk om gaat? Om die kleine momementen van blijdschap? Kan ik die momenten ook uitbreiden?
Stukje van antwoord
Soms helpt perspectiefverschuiving. En daar kunnen lichaamsgerichte therapieën, of dingen als ACT, of zelfs een goede zingevingstherapeut of een gesprek met een ervaringsdeskundige heel krachtig in zijn. Niet als ‘oplossing’, maar als manier om ruimte te maken voor het leven zoals het is, met de worsteling, maar ook met de lach.
En als antwoord op je vraag: ja, het gaat uiteindelijk om die kleine momenten van blijdschap, verbinding, schoonheid. En ja, je kunt ze uitbreiden – niet door harder te zoeken, maar door zachter te leven.
Mijn eigen aanvulling daarop: Ook door in het hier en nu ontvankelijk te zijn voor het Universum. Mijn ervaring is dat het Universum troost biedt, maar ook perspectiefverschuiving. Worstelingen worden mogelijkheden tot groei, en je gaat ervaren dat je er nooit alleen voor staat. Ik gun iedereen een Shared Life Experience. Die blijft op je netvlies staan – en kleurt verder mee in je leven!
Meer lezen van Bea?
Meer lezen over spiritualiteit?
Heb je een vraag?
Onze experts beantwoorden jouw vraag in het online Spreekuur van PsychoseNet. Gratis en anoniem.
Verder lezen over goede zorg en GGZ?
Onderstaande boeken zijn geschreven door hoogleraar Jim van Os. In deze eerlijke boeken lees je meer over psychose, trauma, de nieuwe GGZ, herstel en veel meer.
Geef een reactie