Irene van de Giessen is adviseur bestuur/directie bij Stichting HerstelTalent en Avicenna Academie voor Leiderschap.
Meer lezen?
Meer lezen over herstel?
Dit is mijn ervaring ook met de psychiatrie vnl in friesland psychiaters zijn zo vol lof over zichzelf zullen nooit de directe familieleden bij betrekken en denken in een korte tijd dat zij de persoon beter kennen dan de directe familie. Ongelooflijk.Dan de situatie van het vastleggen van gegevens hoeveel fouten worden gemaakt er worden conclusie getrokken en er wordt de ene situatie bij de ander betrokken zonder enige relatie zodat er een probleem ontstaat en hoe jammer dat er niet gekeken wordt naar de lichamelijke toestand alleen de psyche en dan eigenlijk ook niet echt want vnl DSM ervaringen van de artsen zijn doorslaggevend samen met medicatie.En de verpleging wordt monddood gemaakt om te huilen een multi disciplenair overleg welke ik heb meegemaakt een autoritaire arts die op geen enkel manier durfde te kijken en geen inbreng dulde niet van de familie , verpleging of mede collega’s schrikbarend ik zit er nog over te denken om een klacht in te dienen.
Ik heb nu 4 jaren ervaring met de gang van zaken ik werkte zelf in een GGZ instelling als verpleegkundige ik schaam mij voor deze vakgebied het kan beter maar door de houding van de Psychiater en het justitie vnl RM enz kunnen deze malversatie blijven Ik kies hierdoor om voor mijn eigen kind te zorgen en niet door de psychiatrie maar door liefde hulp van de complementaire geneeswijze Is Hij na vier jaren eindelijk beter gaan functioneren wij hebben onze zoon terug maar jammer genoeg niet door de psychiatrie.Ondanks dat ik bewondering heb voor jim van Os hij durft te kijken naar wat er speelt wil dit ook in de psychiatrie introduceren maar zoals ik heb gezegd ik werk er jaren in maar kan deze werkwijze niet terugzien.Gelukkig werk ik nu als POH GGZ en kan hierdoor naast cliënten staan en samen met hun kijken naar de problematiek zonder arrogantie en betweterigheid.Door naast een client te staan krijg je vertrouwen en van daar uit kan je samen met de client de vervolgstappen plannen ook in een crisissistuatie.
Super jammer voor mijn zus dat er In Maastricht niet zo gewerkt wordt.
Het blijft voor mij als direct betrokkene ongelofelijk dat er enerzijds zoveel kennis in Maastricht rondloopt en dat die tegelijkertijd in de zorg voor patienten niet terug te vinden is.
Mijn zus is nog nooit gevraagd hoe ze in een crisis benaderd wil worden, door verpleegkundigen of psychiaters.
Dat stuk heb ik als. zus met,haar moeten doen.
Er wordt vervolgens niets mee gedaan.
Te triest voor woorden.
Waar was dat? Hoe is het nu? Groet Jim van Os
Zo ‘stom’ als het klinkt…ik maak het vaak mee dat als ik vraag ‘wat wéét jij over jouw crisis?’ …dat mensen rechterop gaan zitten… zich realiseren dat crisis hen niet alleen overkomt maar dat zij ook veel kennis hebben over hun eigen crisis-sen. Dat rechter-op gaan zitten….die verandering in houding van ‘het overkomt mij’ naar ‘hee, ik heb daar kennis over’…. Daar werk ik voor!!!
Geef een antwoord