Stemmen in mijn hoofd
Piekeren over paradoxen
Echo’s van gedachten
Die ik achterna ren
Maar die altijd sneller zijn dan ik
Reizen met de snelheid van het licht
Terug tot de oerknal
Terwijl ik alleen zit te puzzelen
Met de lichtvervuiling
Ergens onderweg
Niet in staat
Tot een verstandige beslissing
Hallucinatie
Ik zie het
Maar ook weer niet
Ik voel het vooral
Een voorstelling
die me soms onaangenaam overvalt
en soms voelt als heel vertrouwd
Het gevoel is reëel, de ervaring is echt
Maar het mist materie
Wanen
Geleid door angst
Komt daar de gedachte
Dochter van stress
In een onbewaakt moment
Word ik weer overvallen
En tegelijkertijd observeer ik
Mezelf
Adem
En stel gerust.
Het is niet waar
Je gevoel is maar een illusie
Geef een reactie