Jim van Os is een herstelgerichte psychiater, hoogleraar psychiatrische epidemiologie en Voorzitter Divisie Hersenen, UMC Utrecht. Hij werkt op het raakvlak van ‘harde’ breinwetenschap, gezondheidszorgonderzoek, kunst en subjectieve ervaringen van mensen met ‘lived experience’ in de GGZ. Jim is ook familielid van mensen met psychosegevoeligheid.
Ik loop bij een psychiater en heb medicatie voorgeschreven gekregen. Ik heb echter een zeer lichte vorm van psychosomatiek. Lichte opwellingen van piekeren.
Is het wel verstandig om überhaupt aan medicaties te beginnen. Ik heb mijn psychiater uitgelegd dat ik dit niet nodig heb. Ik heb mijn eigen methodes gevonden om dit zelf te kunnen temperen.
Als je zonder medicatie kan, en je eigen methoden hebt om je klachten te kanaliseren, moet je denk ik niet ook nog eens medicatie nemen. Medicatie kan zeker helpen maar heeft ook bijwerkingen en met name bij antidepressiva kan het ook een probleem zijn om te stoppen.
Bovendien zegt de richtlijn van psychiaters dat medicaties niet een optie moeten zijn bij lichte klachten.
Het probleem van de GGZ is dat je de behandeling krijgt die de hulpverlener, waar je terecht bent bij gekomen, in huis heeft. Maar dat is geen goed model – jij zou als klant een keuze moeten krijgen uit een reeks van mogelijke behandelingen waaruit je vervolgens zou mogen kiezen.
Dus wat zou jij het liefste willen? Medicatie? Psychotherapie? Kunst-therapie? Meditatie? Groepstherapie met ervaringsdeskundigen? Een herstelcoach?
Greetz Jim
