Beste Jim,
Ik had jou dit weekend al een vraag gesteld ivm de belasting van het hart bij het afbouwen van de Venlafaxine.
Het lijkt er nu inderdaad op dat ik een hartritmestoornis heb ontwikkeld, want ik werd gistermorgen erg benauwd, pijn op de borst en bijzonder moe. Duurde langer dan een uur. Bij de huisarts zat mijn bloeddruk op de 175 en razendsnelle pols. Dus heb ik weer de betablokker moeten nemen. Ik had die gestopt in de week ervoor omdat ik er benauwd en angstig van werd en ook pijn op de borst van kreeg. Maar ik heb een denkfout gemaakt. Nu blijkt dat de angst zich het eerst aandient en daarna dus de benauwdheid (meer hyperventileren) komt. Vanochtend heel vroeg kreeg ik een delier. Met veel moeite en rust kon mijn man me rustig krijgen en ook Valium hielp daarbij. Die ik toevallig nog in huis had. Nu ben ik geheel rustig en kan ook goed nadenken en heb helemaal de controle.
Ik denk dat deze combinatie in ook nog combinatie met al heel lang slecht slapen de oorzaak is. Delier bij ouderen blijkt voor te komen bij betablokkers in combinatie met antidepressiva. Er staat ook bij slaapmiddelen. Ik heb gisteravond een halve Zopiclon genomen. En ik heb geen idee of deze nog een rol heeft gespeeld. Maar ik moet slapen. Heb ook nog Temazepam waar ik afgelopen week een volle nacht op heb geslapen. Misschien is dat beter?
Maar mijn vraag is nu hoe het kan dat ik twee weken geleden al sterk reageerde met angst terwijl ik toen nog 225 mg Venlafaxine slikte terwijl de combinatie met de betablokker en minder Venlafaxine nu een delier uitlokken.
Of zouden het dan de onttrekkingsverschijnselen zijn van het afbouwen van de Venlafaxine nog? Ik merk verder niets meer van onttrekkingsverschijnselen.
Donderdag hebben mijn man en ik samen overleg met mijn psychiater en daarna gaan we weer naar de huisarts. Ik ben me lam geschrokken van gisteren en dacht werkelijk dat ik een hartinfarct had. Ik heb een zeer belaste familieanamnese met al vroeg infarcten met overlijden.
