Hallo,
Mijn moeder is al jaren depressief en de laatste tijd is het weer erger. Ze snijdt zichzelf nu ook voor het eerst. Ik heb sinds het corona-gedoe al een paar heftige ruzies met haar gehad. Ik heb het gevoel dat ik steeds op mijn hoede moet zijn. Ik probeer heel erg mijn best te doen in huis om te zorgen dat alles een beetje goed gaat en opgeruimd is. Ik luister naar haar wanneer ze iets kwijt moet en ik sta zelfs voor m’n zusje klaar die nu ook niet lekker in haar vel zit.
Ondertussen probeer ik nog mijn studie bij te benen en iets van structuur te hebben (wat ongelofelijk lastig is, ook mede door mijn ADD). De ruzies ontstaan wanneer ik een keer geen tijd heb om iets voor haar te doen en zij mij dan ’terugpakt’ door bijvoorbeeld geen eten voor mij klaar te maken en zonder mij te eten. Dan gooi ik uiteindelijk al mijn frustratie eruit en schreeuw tegen haar en gaat zij weer in het slachtofferrol zitten zodat ik mij weer schuldig voel.
Ik weet niet hoe ik dit nu moet aanpakken. Het begint mijn studie in de weg te zitten en ik ben gewoon kapot. Aan de ene kant denk ik dat het beter zal zijn als ik op mijzelf zou gaan wonen, maar aan de andere kant wil ik de hond niet missen en ben ik ook bang dat ze zichzelf iets aandoet als ik er niet ben. Hoe moet ik deze situatie aanpakken? Hoe zorg ik ervoor dat dit niet in de weg staat van mijn studie?
