Beste Jim,
Ik heb je al eens wat meerdere vragen gesteld over m’n diagnoses mbt 2nd opinion. Misschien dat je dat kan herinneren?
Ik twijfel nog steeds aan de diagnoses die ik gekregen heb en dan bedoel ik niet zo zeer over de inhoud maar meer de manier waarop. Ik ben gediagnosticeerd met de anti soc. Pers. en bordeline pers. Stoornis en enkele kenmerken van schizoide en schizotypisch stoornis. Ik blijf met het idee dat ik verkeerd gelabeld ben in de zin van… ja ik heb me zo gedragen en ja ik heb die vragen zelf beantwoord etc. maar ik was erg in de war en dat was voor mij op dat moment de waarheid en was daar ook stellig van overtuigd… hoe meer er over depressie etc gesproken werd hoe depressiever ik werd. Ik geloofde gewoon mn eigen gedachten…
eigenlijk was ik dat jaar om het makkelijk uit te leggen gewoon een totaal ander persoon in denken doen en laten. Ik heb in die tijd ook veel medicijnen geslikt. Verschillende soorten antidepresiva en ook antipsychotica maar die maar heel kort en ook niet goed geslikt. Maar nu sinds een aantal weken voel ik me steeds meer beter en eigenlijk weer zoals voor die tijd. In t afgelopen jaar heb ik meerdere depressieve perioden gehad maar ook periodes dat ik totaal geen grenzen had…. veelvuldig alcohol gebruik… blowen… stelen… daten… veel spullen bestellen…en dat wisselde elkaar af ik had eigenlijk 3 verschillende toestanden om het maar zo te noemen in die periodes… niks was te veel/redelijk/ en depressief
Ik slik nu sinds kort weer quatiapine in een hele lage dosis van 25mg en m’ntemazepam gebruik van 40 na 10 mg terug gebracht en de oxazepam voor overdag helemaal mee gestopt.
En voel me nu dus eigenlijk weer steeds beter en ik denk zelf dat ik psychisch goed in de war ben geweest een jaar lang en eigenlijk verkeerd ben gediagnosticeerd!! Op zich maken die diagnoses me verder niet uit maar ik begin angst te krijgen.
Ik ben bang dat het weer gebeurt en dat ik weer zo in de war kan raken. En het is best lastig want ik ben verder niet in therapie en alleen onder controle bij de huisarts en de praktijk ondersteuner.
Dus m’n vragen zijn eigenlijk; hoe groot is de kans op terugval? En waar moet ik vooral op letten om een terugval te herkennen?
Ik weet dat het op afstand en zonder verdere kennis van geschiedenis moeilijk is te beoordelen maar heb verder dan de praktijk ondersteuner en huisarts nu geen hulp. En ben bang dat ik door onzekerheid me zelf weer gek maak.
Alvast bedankt voor je antwoord.
