Beste Jim van Os,
Mijn moeder heeft sinds ongeveer een maand last van heftige hallucinaties die steeds erger worden.
Zij ervaart dat de bovenbuurman haar contant bekijkt en over haar praat. Zij hoort hem praten. Ik logeer hier nu tijdelijk maar hoor helemaal niks.
Ze heeft gesprekken met de huisarts gehad en ze gaat maandag voor het eerst naar een psycholoog.
Ze heeft een aantal trauma’s met mannen in het verleden, en ze heeft veel stress gehad door verhuizingen en Corona.
Ik weet niet zo goed hoe ik moet reageren op haar vragen (‘hoor jij het ook?’) en wat ik het beste kan doen. Ik probeer eerlijk te zijn en haar te zeggen dat ik het niet hoor. Ik woon niet in de buurt maar blijf nu wat langer om mee te kunnen naar het intakegesprek bij de psycholoog.
Heeft u tips of advies hoe ik haar het beste kan ondersteunen?
Dank en groet.
Antwoord
Beste M.,
Vrouwen hebben na de menopause een verhoogd risico op een late-onset psychose die lijkt op die van je moeder: gaat typisch over buren of anderen in de buurt die de persoon bestralen of die zich manifesteren door stemmen.
Trauma’s in het verleden kunnen een rol spelen in het ontstaan en de behandeling van de psychose.
Het beste is inderdaad om niet teveel in te gaan op of de stemmen nou ‘echt’ zijn of niet. Feit is dat zij ze wel degelijk hoort in haar hoofd maar het is waarschijnlijk niet vanzelfsprekend voor haar om te begrijpen dat andere mensen ze niet horen.
Het probleem is dat de stemmen die mensen horen in een psychose zo levensecht zijn dat je als het ware meteen gelooft dat ze echt zijn. Wat echt klinkt moet ‘echt’ zijn – heel logisch trouwens want wij zouden ook zo reageren.
In ieder geval kun je wel erkennen dat zij ze hoort en compassie tonen met dat het vervelend voor haar is. Je kunt ook met haar strategieën bespreken van hoe met de stemmen om te gaan. Probleem is dat de mensen de stemmen veel macht geven waardoor ze des te meer eronder lijden.
De mensen leren een betere en meer gelijkwaardige relatie met de stemmen te krijgen is belangrijk. Bijvoorbeeld de persoon kan soms ‘onderhandelen’ om niet altijd naar de stem te hoeven luisteren zodat er ook tijd voor de persoon zelf ontstaat. Ook kan men ‘onderhandelen’ dat er niet gescholden wordt of nare dingen worden gezegd. Een positieve stem is makkelijker te verdragen dan een negatieve stem. Ook kan afleiding belangrijk zijn – naar muziek luisteren, TV, andere dingen.
Het kan nuttig zijn om te checken of de psycholoog enige ervaring heeft met stemmen horen.
Hope this helps!
Groet,
Jim
Deze vraag is gesteld door een vrouw in de leeftijdscategorie 20-35
Beantwoord door: Jim van Os op 23 november 2020
